Borys Gudziak
Borys Andrij Gudziak (ur. 24 listopada 1960 w Syracuse w Stanach Zjednoczonych) – ukraiński duchowny greckokatolicki rytu bizantyjskiego. Arcybiskup metropolita Filadelfii od 2019.
| Arcybiskup | ||
| ||
| ||
| Kraj działania | ||
|---|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | ||
| Arcybiskup metropolita Filadelfii | ||
| Okres sprawowania |
od 2019 | |
| Ordynariusz greckokatolickiej eparchii Świętego Włodzimierza Wielkiego w Paryżu | ||
| Okres sprawowania |
2013-2019 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Diakonat |
14 sierpnia 1998 | |
| Prezbiterat |
26 listopada 1998 | |
| Nominacja biskupia |
21 lipca 2012 | |
| Chirotonia biskupia |
26 sierpnia 2012 | |
| Data konsekracji | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||||
| Współkonsekratorzy | |||||||
| |||||||
Życiorys
edytujPrezbiterat i praca naukowa
edytuj26 listopada 1998 otrzymał święcenia kapłańskie z rąk biskupa Sofrona Mudrego.
W latach 1992–2002 założyciel i dyrektor Instytutu Historii Kościoła we Lwowie.
Przewodniczący Komisji ds. Odnowienia Lwowskiej Akademii Teologicznej w latach 1993-1995. Wicerektor (1995-2000) i rektor tej uczelni (2000-2002). Po jej przekształceniu w Ukraiński Uniwersytet Katolicki pełnił funkcję rektora do 2013 roku.
Od 2013 roku jest Prezydentem Ukraińskiego Uniwersytetu Katolickiego we Lwowie.
Episkopat
edytuj21 lipca 2012 został mianowany przez Benedykta XVI egzarchą apostolskim Francji oraz biskupem tytularnym Carcabia[1]. Sakry biskupiej udzielił mu 26 sierpnia 2012 arcybiskup większy kijowsko-halicki – Światosław Szewczuk.
19 stycznia 2013 po podniesieniu egzarchatu do rangi eparchii został pierwszym ordynariuszem eparchii św. Włodzimierza Wielkiego w Paryżu[2] (obejmującej wiernych narodowości ukraińskiej obrządku bizantyńskiego we Francji, Holandii, Belgii, Luksemburgu oraz Szwajcarii).
18 lutego 2019 został mianowany arcybiskupem metropolitą Filadelfii (USA)[3].
Wyróżnienia
edytuj5 maja 2007 otrzymał honorowe obywatelstwo miasta Lwowa.
4 czerwca 2016 został wyróżniony Nagrodą Jana Nowaka-Jeziorańskiego za wielki wkład w tworzenie niepodległej, suwerennej i europejskiej Ukrainy jako wspólnoty ludzi wolnych[4][5].
Publikacja w języku polskim
edytuj- Kryzys i reforma: metropolia kijowska, patriarchat Konstantynopola i geneza unii brzeskiej, tł. Halina Leskiw, Alicja Chrim; tł. tekstów staro-cerkiewno-słowiańskich Roman Łepa, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2008[6].
Zobacz też
edytujPrzypisy
edytuj- ↑ RINUNCIA DELL’ESARCA APOSTOLICO PER I FEDELI UCRAINI DI RITO BIZANTINO RESIDENTI IN FRANCIA E NOMINA DEL SUCCESSORE. vatican.va, 2012-07-21. [dostęp 2021-08-18]. (wł.).
- ↑ ELEVAZIONE DELL’ESARCATO APOSTOLICO PER I FEDELI UCRAINI DI RITO BIZANTINO RESIDENTI IN FRANCIA AD EPARCHIA E NOMINA DEL PRIMO VESCOVO EPARCHIALE. vatican.va, 2013-01-19. [dostęp 2021-08-18]. (wł.).
- ↑ Nomina dell’Arcivescovo Metropolita di Philadelphia degli Ucraini (U.S.A.). vatican.va, 2019-02-18. [dostęp 2021-08-18]. (wł.).
- ↑ Bp Borys Gudziak uhonorowany Nagrodą im. Jana Nowaka-Jeziorańskiego [online], dzieje.pl [dostęp 2021-01-09] (pol.).
- ↑ Redakcja, Nagroda Jana Nowaka-Jeziorańskiego 2016 [online], www.wroclaw.pl [dostęp 2021-01-09] (pol.).
- ↑ krytyczne omówienie publikacji zob. Marek Melnyk, Białoruskie Zeszyty Historyczne 2011, z. 35, s. 248–254.
Linki zewnętrzne
edytuj- Profil na stronie Konferencji Episkopatu Francji
- Borys Gudziak [online], catholic-hierarchy.org [dostęp 2012-07-21] (ang.).