Božo Petrović-Njegoš

Božo Petrović-Njegoš
Божо Петровић Његош
Data urodzenia	1846
Data śmierci	1929
	Premier Czarnogóry
Okres	od 20 marca 1879; do 19 grudnia 1905
Następca	Lazar Mijušković
	Naczelnik Senatu
Okres	od 20 lipca 1867; do 20 marca 1879
Poprzednik	Mirko Petrowić-Niegosz
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Ten artykuł od 2011-01 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Božo Petrović Petrović-Njegoš, serb. Божо Петровић Петровић-Његош (ur. 1846, zm. 1929) – dziedziczny książę Czarnogóry w 1860–1872; szef rządu w 1867–1905 jako naczelnik Senatu (do 1879), następnie premier (1879–1905), tytularny książę Szkodry w 1915–1929; żołnierz w stopniu wojewody.

20 lipca 1867 objął urząd naczelnika Senatu, po zmarłym Mirku. W wyniku reformy państwa 20 marca 1879 książę Mikołaj powierzył jemu obowiązki przewodniczącego Rady Ministrów. Urząd sprawował do 19 grudnia 1905.

1 lipca 1915 król nadał jemu tytuł ceremonialny księcia Szkodry. Został odznaczony Orderem św. Aleksandra Newskiego.^[1]

Przypisy

↑ DragomirD. Acović DragomirD., Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima, Beograd: „Glasnik”, 2013, s. 343, ISBN 978-86-519-1750-2 (serb.).

Uwaga: Domyślnym kluczem sortowania będzie „Petrović-Njegoš_Božo” i zastąpi on wcześniej wykorzystywany klucz „Petrović-Njegoš, Božo”.

[1] DragomirD. Acović DragomirD., Slava i čast: Odlikovanja među Srbima, Srbi među odlikovanjima, Beograd: „Glasnik”, 2013, s. 343, ISBN 978-86-519-1750-2 (serb.).

[1]