Buciły (biał. Буцілы, Buciły; ros. Бутилы, Butiły) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie lidzkim, w sielsowiecie Bielica.

Buciły
Буцілы
Бутилы
Państwo

 Białoruś

Obwód

 grodzieński

Rejon

lidzki

Sielsowiet

Bielica

Populacja (2009)
• liczba ludności


152[1]

Kod pocztowy

231318

Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego
Mapa konturowa obwodu grodzieńskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Buciły”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, po lewej znajduje się punkt z opisem „Buciły”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Buciły”
Ziemia53°35′30″N 25°05′45″E/53,591667 25,095833

Historia edytuj

W XIX i w początkach XX w. wieś nosiła nazwę Bucile. Położona była wówczas w Rosji, w guberni wileńskiej, w powiecie lidzkim, w gminie Bielica. Należała do dóbr Andrusowszczyzna książąt Wittgensteinów.

W dwudziestoleciu międzywojennym Buciły leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie szczuczyńskim[2] (od 29 maja 1929, wcześniej w powiecie lidzkim), w gminie Żołudek[3]. W 1921 miejscowość liczyła 591 mieszkańców, zamieszkałych w 96 budynkach, w tym 567 Polaków i 24 Białorusinów. 520 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 71 prawosławnego[3].

W 1943 doszło tu do rabunków i podpaleń ze strony komunistycznych partyzantów. Rozprawiano się także z osobami współpracującymi z polskimi partyzantami. 19 listopada 1943 sowiecka partyzantka zaatakowała we wsi pluton Armii Krajowej Jana Wasiewicza „Lwa”, który przybył w celu ochrony mieszkańców wsi. Po ok. 40 minutach Polacy zostali zmuszeni do wycofania się[4][5].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Urodził się tu cichociemny mjr Adolf Łojkiewicz[6].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj