Bystry tłum (ang. smart mob) – pojęcie zaproponowane przez Amerykanina Howarda Rheingolda w książce Smart Mobs: The Next Social Revolution (2002), na określenie nowych form zachowań zbiorowych, które są możliwe dzięki wykorzystaniu nowoczesnych technologii komunikacyjnych, jak internet i telefonia komórkowa, do koordynacji działań tłumu i innych form działania zbiorowego.

Cytowanym przez Rheingolda przykładem bystrego tłumu jest pokojowa demonstracja zorganizowana w 2001 r. w Manili, stolicy Filipin, na placu Epifanio de los Santas Avenue (znanym jako Edsa), którą udało się przeprowadzić dzięki rozsyłanym przez ruch opozycyjny wiadomościom SMS o treści: "Go 2EDSA, Wear black" (idź na EDSA, ubierz się na czarno). W ciągu 75 minut udało się zgromadzić 20 tys. osób.

Innym przykładem bystrego tłumu jest tzw. błyskawiczny tłum (ang. flash mob). Zdaniem Rheingolda cechy bystrego tłumu ma także wiele demonstracji antyglobalistów.

Zobacz też

edytuj