Lockheed C-141 Starlifter

C-141 Starlifter – wojskowy samolot transportowy wytwórni Lockheed. W latach 1965–1968 wyprodukowano 285 egzemplarzy, 284 dla USAF (dla zastąpienia Douglas C-124 Globemaster II) i jeden dla NASA. Między 1977 i 1982 270 samolotów zmodernizowano do wersji B, wydłużając ich kadłub o 7,11 m. W latach 90. 63 sztuki zmodernizowano do wersji C z nową awioniką. Samoloty służyły przez około 40 lat, ostatni został wycofany 5 maja 2006.

C-141B Starlifter

C-141B Starlifter w locie
Dane podstawowe
Państwo	Stany Zjednoczone
Producent	Lockheed Corporation
Typ	transportowy
Załoga	5–6
Historia
Data oblotu	17 grudnia 1963
Lata produkcji	1965–1968
Liczba egz.	285
Liczba wypadków  • w tym katastrof	19
Dane techniczne
Napęd	4 × silnik turbowentylatorowy Pratt & Whitney TF33-P-7
Ciąg	90,1 kN
Wymiary
Rozpiętość	48,8 m
Długość	51,3 m
Wysokość	12 m
Powierzchnia nośna	300 m²
Osiągi
Prędkość maks.	912 km/h
Dane operacyjne
Przestrzeń ładunkowa
13 palet 463L, 28 900 kg
Użytkownicy
United States Air Force - 284, NASA - 1 C-141A

Od góry: C-141A i C-141B (1980).