C1 Ariete
C-1 Ariete – współczesny, włoski czołg podstawowy produkowany przez firmy Iveco i OTO Melara (obecnie Leonardo S.p.A.).
.jpg)
| |
| Dane podstawowe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Producent | |
| Typ pojazdu | |
| Trakcja |
gąsienicowa |
| Załoga |
4 osoby |
| Historia | |
| Produkcja |
1995-2002 |
| Egzemplarze |
200 |
| Dane techniczne | |
| Silnik |
IVECO V-12 MTCA 12-cylindrowy turbodoładowany diesel |
| Długość |
9520 mm |
| Szerokość |
3420 mm (bez ekranów bocznych) |
| Wysokość |
2450 mm (do stropu wieży) |
| Prześwit |
440 mm |
| Masa |
bojowa: 48 000 kg |
| Osiągi | |
| Prędkość |
>65 km/h |
| Zasięg pojazdu |
550 |
| Pokonywanie przeszkód | |
| Brody (głęb.) |
bez przygotowania: 1,2 m |
| Rowy (szer.) |
3,0 m |
| Ściany (wys.) |
2,1 m |
| Dane operacyjne | |
| Uzbrojenie | |
| 1 x armata czołgowa OTO Melara kalibru 120 mm 2 x czkm kalibru 7,62 mm | |
| Wyposażenie | |
| 2 × 4 wyrzutniki granatów dymnych | |
| Użytkownicy | |
| Włochy | |
Historia edytuj
Na początku lat 80. XX wieku na zlecenie sił zbrojnych rozpoczęto we Włoszech prace nad nowym czołgiem podstawowym, następcą eksploatowanych czołgów Leopard 1. Projekt powstał w konsorcjum tworzonym przez koncerny Iveco-Fiat (odpowiedzialny za projekt układu napędowego i silnika) oraz OTO Melara (pozostałe układy czołgu i końcowa integracja konstrukcji). Pierwszy prototyp czołgu był gotowy w 1986 roku, w 1988 roku powstała prototypowa seria pięciu wozów przeznaczonych do testów.
Produkcja seryjna rozpoczęła się w 1995 roku i trwała do 2002 roku. W tym czasie wyprodukowano zamówione 200 egzemplarzy czołgu.
Uzbrojenie edytuj
Ariete może prowadzić ogień do celów stacjonarnych i ruchomych, zarówno w dzień, jak i w nocy, także gdy sam czołg jest w ruchu. Uzbrojenie czołgu stanowi gładkolufowe działo kalibru 120 mm firmy OTO Melara o lufie długości 44 kalibrów wyposażonej w osłonę termiczną i eżektor usuwający gazy prochowe i oporopowrotnik. Lufa jest hydraulicznie stabilizowana w dwóch płaszczyznach i może strzelać każdym typem amunicji – także APFSDS i HEAT. Jednostka ognia wynosi 42 sztuki amunicji, z czego 15 w wieży, a 27 w kadłubie. Dodatkowym uzbrojeniem czołgu jest współosiowy z działem karabin maszynowy kalibru 7,62 mm oraz drugi takiego samego kalibru zamontowany na dachu wieży.
Wyposażenie edytuj
Systemem kontroli ognia czołgu jest TURMS FCS opracowany i produkowany przez Galileo Avionica z Florencji. W jego skład wchodzi panoramiczny dzienno-nocny peryskop dowódcy (pole obserwacji poziomej – 360°, pionowej – od -10° do +60°), stabilizowany celownik działonowego z układem obserwacji w podczerwieni, dalmierz laserowy MTL8 i komputer COSMO opracowujący dane meteorologiczne (zwłaszcza o prędkości wiatru), dane o ruchu czołgu, zużyciu lufy (maksymalna jej żywotność to 800 strzałów), typie amunicji i celu dla uzyskania optymalnej skuteczności ognia. Prowadzić ogień może zarówno dowódca, jak i działonowy. Dowódca, którego stanowisko znajduje się po prawej stronie wieży, obok wspomnianego peryskopu dysponuje monitorem termowizyjnym połączonym z termowizorem działonowego. Kierowca (jego stanowisko jest po prawej stronie kadłuba) używa trzech peryskopów, w tym jednego noktowizyjnego. Czołg wyposażony jest w okrężny system ostrzegania przed opromieniowaniem laserem RALM oraz systemy ochrony przed skutkami użycia broni ABC. Na obu ścianach bocznch wieży zainstalowano uruchamiane elektrycznie wyrzutnie granatów dymnych.
Napęd i układ jezdny edytuj
Silnikiem Ariete jest 12-cylindrowa jednostka napędowa Fiata MTCA o mocy maksymalnej 937 kW pozwalający na rozwinięcie prędkości 65 km/h na drodze. Układ jezdny składa się z siedmiu pokrytych gumą kół jezdnych z zawieszeniem na wałkach skrętnych, 4 rolek prowadzących, koła napinającego z przodu i napędowego z tyłu na każdej burcie, hamowane za pomocą hamulca hydrodynamicznego i hamulców tarczowych. Kąt rampowy wynosi 60%, maksymalna możliwa do pokonania szerokość rowu – 3 m, a wysokość ściany pionowej – 120 centymetrów.
Bibliografia edytuj
- Igor Witkowski. Czołg C-1 Ariete. „Nowa Technika Wojskowa”. 1992. nr 5 (11). s. s. 5-6. ISSN 1230-1655.
- Foss F. Ch.: Jane’s tank & combat vehicle recognition guide. New York: HarperCollinsPublishers, 2000. ISBN 0-00-472452-6.