CD7 (ang. cluster of differentiation 7) – białko występujące na powierzchni tymocytów i dojrzałych limfocytów T, odgrywające zasadniczą rolę we wczesnym rozwoju limfocytów[1]. Cząsteczka CD7 jest kodowana przez gen o tej samej nazwie zlokalizowany na chromosomie 17 (położenie 17q25.2-25.3)[2]. W niektórych typach białaczek komórki tracą ekspresję CD7, co chroni komórki nowotworowe przed apoptozą i z tego względu jest związane ze złym rokowaniem[3].

Przypisy edytuj

  1. R. Stillwell, B.E. Bierer, T cell signal transduction and the role of CD7 in costimulation, „Immunologic Research”, 24 (1), 2001, s. 31–52, DOI10.1385/ir:24:1:31, PMID11485208 [dostęp 2022-05-25] (ang.).
  2. CD7 CD7 molecule [Homo sapiens (human)] [online], Gene - NCBI [dostęp 2013-09-26].
  3. Sally L. Rogers i inni, Expression of the leukemic prognostic marker CD7 is linked to epigenetic modifications in chronic myeloid leukemia, „Molecular Cancer”, 9 (1), 2010, s. 41, DOI10.1186/1476-4598-9-41, PMID20175919, PMCIDPMC2843654 [dostęp 2022-05-25] (ang.).