CSS 41177

gwiazda w gwiazdozbiorze Lwa

CSS 41177 – ciasny układ podwójny złożony z dwóch białych karłów położony w gwiazdozbiorze Lwa, odległy o 1140 lat świetlnych od Ziemi.

CSS 41177
Dane obserwacyjne (J2000)
Gwiazdozbiór

Lwa

Rektascensja

10h 05m 59s

Deklinacja

22° 49′ 32″

Odległość

1140 ly

Charakterystyka fizyczna
Rodzaj gwiazdy

gwiazda podwójna

Masa

0,283 ± 0,064 / 0,274 ± 0,034 M

Promień

0,0210 ± 0,0026 / 0,0174 ± 0,0031 R

Temperatura

21100 / 10500 K

Alternatywne oznaczenia
SDSS J100559.10+224932.2

Układ został odkryty w 2010 poprzez analizę danych z programów Catalina Sky Survey i Sloan Digital Sky Survey[1], a dokładniej zanalizowany w 2011 przez astronomów z angielskiego University of Warwick. W momencie jego odkrycia znanych było ponad 50 układów podwójnych składających się z dwóch białych karłów, ale był to zaledwie drugi znany układ zaćmieniowy tego typu[2], pierwszym odkrytym był NLTT 11748[3].

Oba karły stanowiące ten system należą do nietypowej odmiany białych karłów znanych jako karły helowe. Większość białych karłów posiada jądra składające się z węgla i tlenu, karły helowe powstają tylko jeżeli ich przodkowie stracą w odpowiednim etapie ewolucji znaczną część masy, nie pozwalając na powstanie cięższych pierwiastków w jądrze gwiazdy. W przypadku CSS 41177, orbitujące blisko siebie składniki przeszkodziły sobie nawzajem, pozbawiając swojego partnera części jego materii[2].

Większa z gwiazd osiągnęła jako pierwsza etap czerwonego olbrzyma i rozszerzyła się gwałtownie, ale jej zewnętrzna warstwa wodoru została zdarta przez jej towarzysza. Zmniejszona w taki sposób gwiazda nie miały wystarczającej masy aby rozpocząć fuzję jąder helu w cięższe pierwiastki. Kiedy z kolei mniejsza gwiazda osiągnęła stadium czerwonego olbrzyma i jej zewnętrzna powłoka wpadła na powierzchnię drugiej gwiazdy (będącej już wówczas karłem helowym), ta gwiazda miała zbyt małą masę aby użyć tak zdobyty wodór do syntezy jądrowej i ostatecznie obie gwiazdy skończyły swój żywot jako karły helowe[2].

Za około miliard lat, orbitujące wokół siebie gwiazdy złączą się w jeden obiekt, powstały w taki sposób gorący podkarzeł będzie jeszcze istniał około 100 milionów lat[2].

Przypisy edytuj

  1. A.J. Drake i inni, Discovery of eclipsing white dwarf systems in a search for Earth-size companions, „arXiv:astro-ph.EP”, 15 września 2010, arXiv:1009.3048 [astro-ph.EP] (ang.).
  2. a b c d Feuding helium dwarfs exposed by eclipse [online], 25 maja 2011 [dostęp 2011-06-07] (ang.).
  3. S.G. Parsons i inni, A deeply eclipsing detached double helium white dwarf binary, „The Astrophysical Journal Letters”, 735 (2), 2011, DOI10.1088/2041-8205/735/2/L30, arXiv:1105.3946 [astro-ph.SR] [dostęp 2017-01-13] (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj