Carlos Enrique Valdés Parra (ur. 22 maja 1985 w Cali) – kolumbijski piłkarz występujący na pozycji środkowego obrońcy, obecnie zawodnik argentyńskiego San Lorenzo. Jego brat Diego Valdés również jest piłkarzem.

Carlos Valdés
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Carlos Enrique Valdés Parra

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1985
Cali

Wzrost

185 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

San Lorenzo

Numer w klubie

23

Kariera juniorska
Lata Klub
1998–2001 Boca Juniors
2001–2005 América Cali
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2005 Real Cartagena 33 (0)
2006–2009 América Cali 97 (4)
2009–2010 Santa Fe 56 (1)
2011– Philadelphia Union 67 (3)
2013 Santa Fe (wyp.) 32 (4)
2014– San Lorenzo (wyp.) 7 (0)
W sumie: 292 (12)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2005  Kolumbia U-20 6 (0)
2008–  Kolumbia 12 (2)
W sumie: 18 (2)
  1. Aktualne na: 1 czerwca 2014. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 1 czerwca 2014.

Kariera klubowa edytuj

Valdés pochodzi z miasta Cali i jest wychowankiem tamtejszej akademii młodzieżowej Boca Juniors de Cali, skąd jako szesnastolatek przeszedł do zespołu América de Cali. Profesjonalną karierę rozpoczynał jednak w wieku dwudziestu lat w niżej notowanym zespole Real Cartagena, ówczesnym beniaminku najwyższej klasy rozgrywkowej. W Categoría Primera A zadebiutował w 2005 roku za kadencji szkoleniowca Hernána Darío Herrery i mimo młodego wieku od razu został podstawowym stoperem drużyny, w jesiennym sezonie Finalización 2005 notując z nią największy sukces w historii klubu – wicemistrzostwo kraju. Dzięki świetnym występom już po roku powrócił do swojej macierzystej Amériki, gdzie przez kilka miesięcy pełnił rolę rezerwowego, jednak później wywalczył sobie miejsce w wyjściowej jedenastce. Premierowego gola w pierwszej lidze strzelił 25 października 2007 w wygranym 1:0 meczu z Tolimą. W wiosennych rozgrywkach Apertura 2008 osiągnął ze swoją ekipą tytuł wicemistrzowski, zaś pół roku później, w jesiennym sezonie Finalización 2008 zdobył z Américą swoje pierwsze mistrzostwo Kolumbii, pozostając kluczowym graczem drużyny Diego Umañi.

Latem 2009 Valdés przeszedł do zespołu Independiente Santa Fe ze stołecznej Bogoty, gdzie spędził półtora roku w roli podstawowego piłkarza, w 2009 roku zdobywając krajowy puchar – Copa Colombia. W styczniu 2011 wyjechał do Stanów Zjednoczonych, zostając zawodnikiem tamtejszego klubu Philadelphia Union, prowadzonego przez Piotra Nowaka. W drużynie z Filadelfii występował razem z pięcioma rodakami – Juanem Diego Gonzálezem, Farydem Mondragónem, Lionardem Pajoyem, Jorge Perlazą i Rogerem Torresem. W Major League Soccer zadebiutował 19 marca 2011 w wygranym 1:0 spotkaniu z Houston Dynamo, zaś premierowego gola strzelił 17 lipca tego samego roku w wygranej 3:0 konfrontacji z New England Revolution. W lipcu 2012 wystąpił w pokazowym meczu gwiazd ligi MLS przeciwko Chelsea (3:2), a przez cały swój dwuletni pobyt w Union miał niepodważalną pozycję w linii defensywy, jednak nie potrafił nawiązać do sukcesów odnoszonych z poprzednimi zespołami.

Na początku 2013 roku Valdés powrócił do ojczyzny, na zasadzie rocznego wypożyczenia zasilając swoją byłą ekipę Independiente Santa Fe. Tam jako czołowy środkowy obrońca ligi kolumbijskiej w wiosennym sezonie Apertura 2013 wywalczył swój trzeci tytuł wicemistrzowski, a także zdobył krajowy superpuchar – Superliga Colombiana. W styczniu 2014 udał się na kolejne wypożyczenie, tym razem do zespołu ówczesnego mistrza Argentyny – San Lorenzo de Almagro ze stołecznego Buenos Aires. W argentyńskiej Primera División zadebiutował 15 lutego 2014 w wygranym 1:0 pojedynku z Racing Club.

Kariera reprezentacyjna edytuj

W 2005 roku Valdés został powołany przez szkoleniowca Eduardo Larę do reprezentaacji Kolumbii U-20 na Młodzieżowe Mistrzostwa Ameryki Południowej. Tam wystąpił w sześciu z dziewięciu spotkań, przez większą część turnieju tworząc podstawowy duet stoperów z Cristiánem Zapatą i ani razu nie wpisał się na listę strzelców. Później stracił miejsce w składzie na rzecz Harrisona Moralesa, a kolumbijska kadra, pełniąca wówczas rolę gospodarzy, triumfowała ostatecznie w tym turnieju, notując siedem zwycięstw i dwa remisy. Kilka miesięcy później znalazł się w składzie na Mistrzostwa Świata U-20 w Holandii, jednak ani razu nie pojawił się wówczas na boisku, pozostając rezerwowym dla Zapaty i Moralesa, natomiast jego kadra, w której grali wówczas między innymi Juan Zúñiga, Radamel Falcao, Hugo Rodallega czy Fredy Guarín, odpadła z młodzieżowego mundialu w 1/8 finału.

W seniorskiej reprezentacji Kolumbii Valdés zadebiutował za kadencji selekcjonera Jorge Luisa Pinto, 1 maja 2008 w wygranym 5:2 meczu towarzyskim z Wenezuelą. Premierowego gola w kadrze strzelił już w kolejnym występie, 30 maja 2010 w zremisowanym 1:1 sparingu z Nigerią. Wziął udział w udanych ostatecznie eliminacjach do Mistrzostw Świata 2014, podczas których był jednym z ważniejszych graczy drużyny narodowej w końcówce kwalifikacji, rozgrywając pięć spotkań i zdobywając bramkę w konfrontacji z Boliwią (5:0).

Bibliografia edytuj