Cerkiew św. Dymitra Priłuckiego w Moskwie (Chamowniki)

Cerkiew św. Dymitra Priłuckiego – prawosławna cerkiew w Moskwie, w Chamownikach, w strukturach dekanatu centralnego eparchii moskiewskiej miejskiej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Cerkiew św. Dymitra Priłuckiego

Церковь преподобного Димитрия Прилуцкого

7731755015
cerkiew filialna
Widok ogólny
Państwo	Rosja
Miasto wydzielone	Moskwa
Miejscowość	Moskwa
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Rosyjski Kościół Prawosławny
Eparchia	moskiewska miejska
Wezwanie	św. Dymitra Priłuckiego
Wspomnienie liturgiczne	11/24 lutego, 3/16 czerwca
Historia Data rozpoczęcia budowy koniec XIX w. Data zakończenia budowy 1903 (rozbudowa) Data poświęcenia 1903 (jako cerkiew) Data zamknięcia 1929–1930 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Data reaktywacji po 1991 Fundator Dmitrij Storożew
Dane świątyni Styl neobizantyjski Architekt W. Kożewnikow (rozbudowa) Kopuła • liczba kopuł 1 Liczba ikonostasów 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 1 Liczba naw 1
Położenie na mapie Moskwy Cerkiew św. Dymitra Priłuckiego
Położenie na mapie Rosji Cerkiew św. Dymitra Priłuckiego
55°43′44,7″N 37°33′48,3″E
Strona internetowa

Cerkiew (początkowo jedynie czasownia) została wzniesiona w końcu XIX w. W zamyśle twórców razem z cerkwią św. Michała Archanioła tworzyła jeden kompleks świątynny towarzyszący zabudowaniom uniwersyteckich klinik wydziału medycznego Uniwersytetu Moskiewskiego. Cerkiew św. Michała Archanioła była świątynią parafii przeznaczonej dla lekarzy, personelu medycznego i studentów, tam też odbywały się chrzty dzieci urodzonych w akademickim szpitalu. Z kolei kaplica św. Dymitra Priłuckiego była zwyczajowym miejscem nabożeństw żałobnych w intencji zmarłych w tejże placówce. Obie cerkwie znajdowały się na dwóch krańcach alei w miasteczku uniwersyteckim, która ze względu na ich funkcje była określana potocznie „aleją życia”.

W 1903 z inicjatywy i z fundacji kupca Dmitrija Storożewa (zmarłego przed ukończeniem prac budowlanych) kaplica św. Dymitra Priłuckiego została rozbudowana i stała się samodzielną cerkwią. Nadal odbywały się w niej głównie nabożeństwa żałobne: ubodzy krewni zmarłych w klinikach uniwersyteckich mogli zamówić w niej takie nabożeństwo w intencji bliskich bez wnoszenia dodatkowych opłat. Projekt rozbudowy świątyni w stylu neobizantyjskim, w tym dostawienia od wschodu pomieszczenia ołtarzowego, zrealizował architekt W. Kożewnikow. Gotową budowlę poświęcił biskup możajski Parteniusz.

Podobnie jak cerkiew św. Michała Archanioła, cerkiew św. Dymitra Priłuckiego w okresie radzieckim nie pełniła funkcji sakralnych. Obydwa budynki zostały ponownie udostępnione Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu na początku lat 90. XX wieku z inicjatywy rektora Akademii Medycznej im. Sieczenowa M. Palcewa i przywrócone do pierwotnego stanu. Na własność Cerkwi budowla przeszła w 2023 r.