Parteniusz (Lewicki)

Parteniusz, imię świeckie Pamfił Andriejewicz Lewicki (ur. 16 września?/28 września 1858 w Plewiszczu, zm. 1921) – biskup Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego.

Parteniusz
Pamfił Lewicki
Arcybiskup tulski i bielowski
Ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data i miejsce urodzenia

28 września 1858
Plewiszcze

Data śmierci

1921

Miejsce pochówku

Monaster Podwyższenia Krzyża Świętego w Połtawie

Arcybiskup tulski i bielowski
Okres sprawowania

1911–1917

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

styczeń 1894

Prezbiterat

26 stycznia 1894

Chirotonia biskupia

10 października 1899

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

10 października 1899

Życiorys

edytuj

Ukończył seminarium duchowne w Połtawie, a następnie Kijowską Akademię Duchowną, uzyskując tytuł kandydata nauk teologicznych (1884). W 1884 został pomocnikiem nadzorcy szkoły duchownej w Perejasławiu. W styczniu 1894 złożył wieczyste śluby mnisze, przyjmując imię Parteniusz. 26 stycznia tego samego roku został wyświęcony na hieromnicha i wyznaczony na nadzorcę szkoły duchownej w Zwienigorodzie. Jeszcze w tym samym roku przeniesiony na stanowisko inspektora Wifańskiego seminarium duchownego, zaś w 1895 mianowany jego rektorem, z godnością archimandryty. W 1897 został rektorem seminarium duchownego w Moskwie.

10 października 1899 miała miejsce jego chirotonia na biskupa możajskiego, wikariusza eparchii moskiewskiej. Tradycyjnie łączył urząd z godnością przełożonego monasteru św. Sawy Storożewskiego[1]. W 1904 objął katedrę podolską i bracławską, w 1908 został przeniesiony do eparchii tulskiej i bielowskiej. W 1911 otrzymał godność arcybiskupią. W 1917 przeszedł w stan spoczynku i cztery lata później zmarł.

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj