Cerkiew św. Michała Archanioła w Kulasznem

Cerkiew św. Michała Archanioła w Kulasznem – drewniana cerkiew greckokatolicka z 2006 roku, wzniesiona w pobliżu wcześniejszej, która spłonęła w pożarze w 1974 roku. Jest to cerkiew filialna parafii Opieki Matki Boskiej w Komańczy.

Cerkiew św. Michała Archanioła
w Kulasznem
Ilustracja
Nowa cerkiew z 2006
Państwo

 Polska

Województwo

 podkarpackie

Miejscowość

Kulaszne

Wyznanie

greckokatolickie

Rodzaj

Cerkiew

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Historia
Data budowy

2006

Data poświęcenia

15 lipca 2006

Dane świątyni
Budulec

drewno

Stan obecny

czynna

Położenie na mapie gminy Komańcza
Mapa konturowa gminy Komańcza, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kulaszne, cerkiew”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kulaszne, cerkiew”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kulaszne, cerkiew”
Położenie na mapie powiatu sanockiego
Mapa konturowa powiatu sanockiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kulaszne, cerkiew”
Ziemia49°24′39,1″N 22°09′29,2″E/49,410861 22,158111

Historia edytuj

Istnieją przekazy poświadczające istnienie cerkwi w Kulasznem na tym miejscu już w drugiej połowie XVIII w., noszącej wezwanie św. Proroka Ilji. Cerkiew św. Michała Archanioła powstała w roku 1906 lub 1912 i była trzecią na tym miejscu (poprzednią, również św. Michała, zbudowano w 1901, nie wiadomo jednak, dlaczego tak szybko konieczna była budowa następnej).

Po Akcji „Wisła”, cerkiew w 1949 roku została zaadaptowana na rzymskokatolicki kościół filialny parafii w Czaszynie i była współużytkowana przez katolików obrządku łacińskiego i bizantyjsko-ukraińskiego.

Cerkiew była zbliżona do modelu cerkwi bojkowskiej, z trzema sygnaturkami o cebulastych, niewielkich kopułach z dobudowaną zakrystią z osobną sygnaturką. Wszystkie okna obiektu były prostokątne. Cerkiew posiadała wolnostojącą dzwonnicę na planie ośmioboku, datującą się z tego samego okresu, również zwieńczoną kopułą. Wnętrze zdobiła polichromia figuralna, do czasu pożaru zachował się dwurzędowy ikonostas.

W 1974 roku została zniszczona przez pożar, a na jej miejscu tymczasowo wzniesiono kapliczkę i kilka lat później murowany kościół również dla wyznawców obydwu rytów. 27 listopada 1983 roku kościół został poświęcony pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy.

W 2004 roku w pobliżu grekokatolicy rozpoczęli budowę własnej drewnianej cerkwi, która 15 lipca 2006 roku została konsekrowana[1].


Przypisy edytuj


Bibliografia edytuj

  • S. Kryciński, Cerkwie w Bieszczadach, 83-89188-38-4, Rewasz, Pruszków 2005