Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego w Osadnem

Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego (wcześniejsze wezwanie: św. Michała Archanioła) – zabytkowa prawosławna cerkiew parafialna w Osadnem. Należy do archidekanatu dla powiatów: Humenné i Snina[1], w eparchii preszowskiej Kościoła Prawosławnego Czech i Słowacji.

Cerkiew Wniebowstąpienia Pańskiego
Chrám Vzniesenia Isusa Christa v Osadnom
709-141/1
cerkiew-pomnik, świątynia parafialna
Ilustracja
Widok ogólny od strony frontowej
Państwo

 Słowacja

Kraj

 preszowski

Miejscowość

Osadné

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Kościół Prawosławny Czech i Słowacji

Eparchia

preszowska

Wezwanie

Wniebowstąpienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

40. dzień po Passze

Położenie na mapie kraju preszowskiego
Mapa konturowa kraju preszowskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Cerkiew”
Ziemia49°08′27,6″N 22°09′12,2″E/49,141000 22,153389
Strona internetowa

Potrzeba budowy cerkwi prawosławnej w Telepovcach (dzisiejsze Osadné) wynikła z konwersji na prawosławie większości greckokatolickich mieszkańców wsi, spowodowanej narastającym w latach 20. XX w. konfliktem z miejscowym proboszczem, żądającym wygórowanych opłat za posługi religijne. Ponieważ władze czechosłowackie sprzeciwiały się budowie cerkwi prawosławnej, mieszkańcy wsi (z inicjatywy duchownego prawosławnego, proboszcza powstałej parafii) postanowili zacząć od wzniesienia pomnika upamiętniającego żołnierzy, którzy zginęli w rejonie Telepovców w czasie I wojny światowej. W tym celu zbierano w okolicznych lasach kości poległych żołnierzy, które następnie oczyszczano i gromadzono w urządzonej krypcie. Władze zgodziły się na wzniesienie nad kryptą mauzoleum, które zostało tak zaprojektowane, żeby mogło pełnić funkcję świątyni parafialnej. Autorem projektu był archimandryta Andrzej (Kolomacký), późniejszy budowniczy soboru św. Aleksandra Newskiego w Preszowie i cerkwi Świętego Ducha w Medzilaborcach.

Murowana budowla w stylu staroruskim została wzniesiona w latach 1929–1930; prace wykończeniowe trwały do 1933. Krypta gromadząca szczątki żołnierzy znalazła się pod cerkiewnym prezbiterium. Część obecnego wyposażenia świątyni (m.in. panikadiło, niektóre utensylia i co najmniej jedna ikona) pochodzi z rozebranej w latach 50. cerkwi w Balnicy. W latach 80. odrestaurowano elewację świątyni oraz wymieniono ławki.

Ossuarium edytuj

W 2002 rozpoczęto gruntowny remont krypty, będącej ze względu na postępującą wilgoć w bardzo złym stanie technicznym. Prace wspierała finansowo ambasada rosyjska w Bratysławie, która też ufundowała krzyż, ustawiony przed kryptą i poświęcony przez metropolitę ziem czeskich i Słowacji Mikołaja w 2004, na zakończenie remontu.

W trakcie prac restauratorskich wykonano w krypcie nowoczesne ossuarium. Ma ono wymiary 7 × 4,5 m (z czego część widoczna — 4 × 1,5 m) i 7 m głębokości. Gromadzi szczątki około 1600 żołnierzy rosyjskich i austro-węgierskich, poległych w latach 1914–1915 (w tym blisko 600 ekshumowanych w latach 1933–1934 z cmentarzy w Osadnem, Niżnej Jabłonce, Wyżnej Jabłonce i Wielkiej Polanie). Poświęcenia ossuarium dokonano w 2005. Miejsce to jest licznie odwiedzane przez turystów ze Słowacji i z zagranicy.

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj