Poliśke
Poliśke (ukr. Поліське) – dawne osiedle typu miejskiego na Ukrainie, w obwodzie kijowskim, nad rzeką Uż, dawna siedziba administracyjna rejonu poleskiego.
 Opuszczony budynek administracyjny | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie Kijowa i obwodu kijowskiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 51°14′27,269″N 29°23′13,110″E/51,240908 29,386975
| |
Pierwotnie miejscowość nazywała się Chabne (ukr. Хабне; ros. Хабное), w czasach radzieckich w 1934 roku została przemianowana na Kahanowyczi Perszi (ukr. Кагановичі Перші; ros. Кагановичи Первые), a w 1957 roku na Poliśke.
Miejscowość wzmiankowana była po raz pierwszy jako wioska w XV wieku. Od 1567 roku była własnością Charlęskich[1]. Od 1850 do 1918 roku była siedzibą rodu Horwattów. W XIX wieku miasteczko było znacznym ośrodkiem przemysłu tkackiego ze zdecydowaną przewagą ludności żydowskiej (80% w 1890 roku). W drugiej połowie XIX wieku i na początku XX wieku działała tu znana na Ukrainie kapela klezmerska Makonowieckich. W czasie istnienia ZSRR stopniowej zagładzie lub dewastacji uległy wszystkie zabytki w miejscowości: pałac Radziwiłłów z początku XIX wieku[2], dwie cerkwie (XVIII i XIX wiek) i drewniany kościół katolicki z XIX wieku z dwuwieżową fasadą.
Siedziba dawnej gminy Chabne w powiecie radomyskim, a od 1919 roku w czarnobylskim na Ukrainie.
W 1938 roku miejscowość otrzymała status osiedla typu miejskiego. Po katastrofie w Czarnobylu Poliśke całkowicie podupadło, gdyż leżało w bezpośrednim sąsiedztwie ewakuowanej strefy czarnobylskiej. W 1999 roku ludność miasta i okolic została przymusowo przesiedlona, gdyż pomiary radioaktywności zmusiły władze do weryfikacji pierwotnego zasięgu Strefy Wykluczenia. W 2005 roku żyło tam nielegalnie około tuzina starszych mieszkańców tzw. samosiołów.
Ludzie urodzeni w Chabnem edytuj
- Stanisław Horwatt (1895–1939), major dyplomowany kawalerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari
- Iser Kuperman (1922–2006), siedmiokrotny mistrz świata w warcabach (w latach 1958-1974) i autor podstawowych prac o teorii warcabów
Przypisy edytuj
- ↑ Henryk Litwin, Napływ szlachty polskiej na Ukrainę 1569-1648, Warszawa 2000, s. 171.
- ↑ Antoni Urbański: ''Pro memoria: 4-ta serja rozgromionych dworów kresowych, (IV cz. książki Memento kresowe). Warszawa: 1929, s. 108.
Bibliografia edytuj
- Chabne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 537.
- Chabne, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 296.