Charles Henry Darling
Charles Henry Darling (ur. 19 lutego 1809 w Annapolis Royal, zm. 25 stycznia 1870 w Cheltenham) – brytyjski żołnierz i administrator kolonialny, w latach 1847-1866 pełnił szereg stanowisk gubernatorskich w koloniach w Ameryce Północnej, Afryce i Australii.
![]() Drzeworyt z 1863 | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Gubernator Wiktorii | |
Okres |
od 1863 |
Poprzednik | |
Następca | |
Gubernator Nowej Fundlandii | |
Okres |
od 1855 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
![]() |
Życiorys
edytujPochodzenie i młodość
edytujPochodził z rodziny o bogatej tradycji służby kolonialnej, sam zresztą urodził się w Nowej Szkocji. Jego ojcem był generał Henry Darling, późniejszy gubernator Tobago, a stryjem Ralph Darling, gubernator Nowej Południowej Walii. Ukończył studia oficerskie w Royal Military College, po czym służył na Barbadosie i Jamajce.
Administrator kolonialny
edytujW 1847 przeszedł do cywilnej służby kolonialnej i został zwierzchnikiem brytyjskiej administracji na Saint Lucia, w randze gubernatora-porucznika (wicegubernatora). W latach 1851-1855 przebywał w Kolonii Przylądowej, gdzie był zastępcą gubernatora. W 1855 powrócił do Ameryki Północnej, aby objąć urząd gubernatora Nowej Fundlandii. Tam popadł w poważny konflikt z rządem autonomicznym, ponieważ, wypełniając instrukcje wydane mu przez przełożonych w Londynie, nalegał na udzielenie francuskim rybakom szerszych praw do prowadzenia połowów na wodach Nowej Fundlandii,czemu stanowczo sprzeciwiały się miejscowe elity. Ostatecznie musiał opuścić stanowisko przed końcem kadencji, w 1857 roku. Został wówczas przeniesiony na urząd gubernatora Jamajki.
W 1863 został gubernatorem Wiktorii, wówczas najszybciej rozwijającej się z kolonii australijskich. Stanowisko to, znane w środowisku brytyjskiej administracji kolonialnej jako prestiżowe i wyjątkowo dobrze płatne, miało stanowić ukoronowanie jego kariery. Szybko jednak przestał spełniać pokładane w nim nadzieje Ministerstwa Kolonii, ponieważ zamiast być bezstronnym arbitrem na lokalnej scenie politycznej, co było podstawowym zadaniem gubernatorów kolonii cieszących się już autonomią, zawarł bliski sojusz z częścią miejscowych polityków i zaczął otwarcie sprzyjać siłom postępowym, dyskryminując środowiska konserwatywne (których poglądy były bliższe władzom w Londynie). W efekcie w 1866 został odwołany ze stanowiska i odesłany na urzędniczą emeryturę, co spotkało się z niezadowoleniem większości mieszkańców Wiktorii.
Śmierć
edytujPo powrocie do Anglii szybko podupadał na zdrowiu. Zmarł w styczniu 1870 roku w wieku 60 lat. Na wieść o jego śmierci Parlament Wiktorii przyjął specjalną ustawę, ustanawiającą dożywotnią rentę z budżetu kolonii dla wdowy po nim oraz stypendium mające sfinansować naukę jego dzieci.
Odznaczenia
edytujW 1862 otrzymał Order Łaźni klasy Rycerz Komandor, co uprawniało go do dopisywania przed nazwiskiem tytułu Sir.
Bibliografia
edytuj- F.K. Crowley: Darling, Sir Charles Henry (1809–1870). [w:] Australian Dictionary of Biography, Vol. 4 [on-line]. Australian National University, 1972. [dostęp 2014-01-25]. (ang.).