Chorągiew piesza prywatna Melchiora Wejhera
Chorągiew piesza prywatna Melchiora Wejhera - chorągiew piesza prywatna (koronna) I połowy XVII wieku, okresu wojen ze Szwedami i Moskwą. Była to chorągiew autoramentu polskiego[1].
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bf/POL_COA_Wejher_Ie.svg/220px-POL_COA_Wejher_Ie.svg.png)
Szefem[2] tej chorągwi był wojewoda chełmiński - Melchior Wejher herbu tego samego nazwiska. Chorągiew wzięła udział w wojnie polsko-szwedzkiej 1626-1629 w liczbie 200 żołnierzy.
Przypisy
edytuj- ↑ Wojska autoramentu narodowego formowano według systemu towarzyskiego, gdzie zaciągający się towarzysz stawiał się wraz z pocztem (stąd pocztowi). Jednostką taktyczno-organizacyjną była tu chorągiew, którą dowodzili porucznik i rotmistrz. Funkcje nieetatowych podoficerów pełnili starsi towarzysze. Zarówno ubiór jak i uzbrojenie oparte było na wzorach polskich.
- ↑ Szef firmował chorągiew nazwiskiem, natomiast jej faktycznym dowódcą był każdorazowo porucznik.
Bibliografia
edytuj- Bronisław Gembarzewski: Husarze, Ubiór, oporządzenie i uzbrojenie 1500–1775. Warszawa: Broń i Barwa, 1999.
- Konstanty Górski: Historia jazdy polskiej. Kraków: 1894.