Chryzofity

Chryzofity, glony złociste, złocienice (Chrysophyta) – typ protistów roślinopodobnych, zaliczanych do glonów. Są to organizmy jednokomórkowe lub kolonijne, wyjątkowo tylko wielokomórkowe.

Chryzofity

Systematyka
Domena	eukarionty
Supergrupa	Chromalveolata
Typ	chryzofity
Nazwa systematyczna
Chrysophyta

Jeden z chryzofitów – Ochromonas sp.

Budowa

Ściana komórkowa, o ile występuje, jest zbudowana z celulozy i dodatkowo inkrustowana krzemionką lub związkami wapnia. Stanowi ona swoisty pancerzyk ochronny. U niektórych osobników ściana zbudowana jest z chityny, co zbliża je do grzybów.

Cechuje je obecność chloroplastów o 3-4 błonach śródplazmatycznych. Dwie z tych błon pochodzą od retikulum endoplazmatycznego, które swoją błoną obejmuje chloroplasty. W chloroplastach występuje chlorofil a i c (brak chlorofilu b), maskowany dużą ilością ksantofili (fukoksantyna), które nadają komórkom chryzofitów złoty kolor (stąd ich nazwa potoczna: glony złociste). Obecność "nadmiarowych" błon i dowody biochemiczne sugerują, że chloroplasty te powstały z endosymbiotycznych krasnorostów.

U form pływek i gamet występują dwie wici różnej długości (tzw. wić gładka i wić szorstka), z których jedna pokryta jest rzędami włosków nazywanych mastygonemami.

Odżywianie

Chryzofity charakteryzuje autotroficzność, choć nieliczne są heterotrofami. Wśród materiałów zapasowych można wymienić polisacharyd chryzolaminarynę lub, rzadziej, substancje lipidowe. Są one gromadzone poza obrębem chloroplastów.

Rozmnażanie

Rozmnażanie bezpłciowe odbywa się przez podział komórek. Rozmnażanie płciowe odbywa się na drodze izogamii lub anizogamii.

Systematyka

Typ Chrysophyta obejmuje kilka (według innych systemów kilkanaście) taksonów w randze klasy. Najważniejsze z tych taksonów to:

• złotowiciowce, złotki (Chrysophyceae)
• różnowiciowce (Xanthophyceae)
• okrzemki (Baccillariophyceae)

Bibliografia

• Szweykowscy A. i J., Botanika, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.