Chityna

Chityna (stgr. χιτών chiton – wierzchnia szata) – organiczny związek chemiczny, polisacharyd β-glukozaminy, z którego są zbudowane szkielety zewnętrzne stawonogów. Jest wytwarzana przez hipodermę, czyli nabłonkowy oskórek. Substancje bardzo zbliżone do chityny występują również u ramienionogów, mszywiołów i mięczaków, a ponadto w ścianach komórkowych grzybów, wodorostów i bakterii.

Chityna
Ogólne informacje
Monomery	acetyloglukozamina
Struktura meru	−C 8H 13O 5N−
Identyfikacja
Numer CAS	1398-61-4
Niebezpieczeństwa Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2020-02-18] Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów Substancja nie jest klasyfikowana jako niebezpieczna według kryteriów GHS (na podstawie podanej karty charakterystyki). Dawka śmiertelna LD50 50 mg/kg (szczur, dożylnie)

Cykada opuszczająca swój chitynowy egzoszkielet w czasie wylinki

Chemicznie chityna ma podobną strukturę do celulozy. Zamiast merów glukozydowych posiada ona jednak mery N-acetyloglukozoaminowe (dokładnie N-acetylo-D-glukozo-2-aminowe). Tak jak w celulozie, tworzą one długie łańcuchy polimerowe poprzez wiązania β-1,4-glikozydowe. Wymiana części atomów tlenu na atomy azotu w strukturze chityny w stosunku do struktury celulozy powoduje, że w chitynie występują dużo silniejsze międzycząsteczkowe wiązania wodorowe, co skutkuje większą wytrzymałością mechaniczną chityny w stosunku do celulozy.

Zobacz też

• biopolimery
• chitozan