Chityna
Chityna (stgr. χιτών chiton – wierzchnia szata) – organiczny związek chemiczny z grupy biopolimerów, polisacharyd β-glukozaminy, z którego są zbudowane szkielety zewnętrzne stawonogów oraz ściany komórkowe grzybów[1]. Jest wytwarzana przez hipodermę, czyli nabłonkowy oskórek. Substancje bardzo zbliżone do chityny występują również u ramienionogów, mszywiołów i mięczaków, a ponadto w ścianach komórkowych wodorostów i bakterii.
| |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||||
Monomery | acetyloglukozamina | ||||||||||||||
Struktura meru | −C 8H 13O 5N− | ||||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||||
Numer CAS | 1398-61-4 | ||||||||||||||
|
Chemicznie chityna ma podobną strukturę do celulozy. Zamiast merów glukozydowych posiada ona jednak mery N-acetyloglukozoaminowe (dokładnie N-acetylo-D-glukozo-2-aminowe). Tak jak w celulozie, tworzą one długie łańcuchy polimerowe poprzez wiązania β-1,4-glikozydowe. Wymiana części atomów tlenu na atomy azotu w strukturze chityny w stosunku do struktury celulozy powoduje, że w chitynie występują dużo silniejsze międzycząsteczkowe wiązania wodorowe, co skutkuje większą wytrzymałością mechaniczną chityny w stosunku do celulozy.
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ Shigehiro Hirano , Chitin and Chitosan, [w:] Ullmann’s Encyclopedia of Industrial Chemistry, Weinheim: Wiley‐VCH, 2005, DOI: 10.1002/14356007.a06_231 (ang.).