Cmentarz w Vižňovie

Cmentarz w Vižňovie – cmentarz otoczony zabytkowym murem[1] w miejscowości Vižňov, położonej w Czechach, w kraju hradeckim, w Sudetach Środkowych[2]. Barokowy Kościół św. Anny w Vižňovie w centrum cmentarza należy do broumovskiej grupy kościołów[3].

Cmentarz w Vižňovie
Ilustracja
Grób Weroniki i Benedikta Walzel
Państwo

 Czechy

Kraj

 hradecki

Miejscowość

Vižňov

Typ budynku

cmentarz

Położenie na mapie Sudetów
Mapa konturowa Sudetów, u góry znajduje się punkt z opisem „Cmentarz w Vižňovie”
Ziemia50°38′40,963″N 16°14′20,767″E/50,644712 16,239102

Na cmentarzu znajduje się kaplica cmentarna wybudowana na planie kwadratu, kryta dachem namiotowym oraz grobowce rodziny Walzel, m.in.: Weroniki Watzel (1740–1823), Benedikta Watzela (1756–1825), Johann Georga Walzela (1786–1850)[4], Weroniki Walzel (1786–1855), Petra Walzela (1817–1859)[5].

Georg Walzel (ojciec)

edytuj
 
Grób Georga

Rodzicami Georga Walzela (1786-1850) byli Johann Georg (1751–1803), który z bratem Benediktem (1756–1825) założył przedsiębiorstwo przędzalnicze i lniane w Vižňovie i Emerentiana z domu Scholz (ur. 1764). W 1813 poślubił Weronikę Herden (1786–1855). Z żoną mieszkał w Vižňovie. Przejął fabrykę przędzy i sukna, założoną przez jego ojca i wujka i rozwinął rodzinny biznes i zatrudniał 800 rodzin. Następnie handlował wyrobami tekstylnymi. W 1845 roku kupił Béličský dvůr w Poříčí z bielarnią, zakładem przetwórczym i suszarnią. Miał pięciu synów: Georga (1815–1870), Petra (1817–1859), Clemensa (1819–1886), Gregora (1820–1882), Richarda (ur. 1830)[6].

Georg Walzel (syn)

edytuj

Georg Walzel (1815-1870) jako najstarszy syn Georga Walzela (1786–1850) przejął działalność gospodarczą ojca (faktoring tkanin) w Vižňovie. Przeszedł z faktoringu na produkcję w fabryce tekstylnej. W 1848 założył w Vižňovie szkołę przędzalniczą. Wraz z braćmi przyczynił się do założenia w 1851 mechanicznej przędzalni lnu w Poříčí koło miasta Trutnov. Nigdy się nie ożenił. Zmarł na porażenie mózgowe[4].

Peter Walzel

edytuj
 
Grób P. Walzela

Peter Walzel (1817-1859) wraz z braćmi kontynuował działalność gospodarczą w branży tekstylnej w Vižňovie. Razem z bratem Gregorem (1820–1882) prowadził bielarnię chemiczną w Teplicach. Mieszkał w Vižňovie; nie ożenił się[5].

Clemens Walzel von Wiesentreu

edytuj

Clemens Walzel von Wiesentreu (1819-1886) został właścicielem zakładu w Poříčach po swoim ojcu Georgu Walzelu (1786–1850). Za zasługi dla rozwoju przemysłu cesarz Franciszek Józef I odznaczył go Złotym Krzyżem Zasługi i Orderem Korony Żelaznej. W 1874 podniósł go do godności szlacheckiej z tytułem von Wiesentreu (z Vižňova). W 1888 jego bratanek Maximilian Walzel v. Wiesentreu (1855–1933) zmodernizował przędzalnię na mechaniczną tkalnię lnu (posiadała 150 krosien)[7].

Gregor Walzel

edytuj

Gregor Walzel (1820-1882) dorastał w rodzinnym Vižňovie, gdzie wraz z braćmi kontynuował działalność gospodarczą ojca. Wraz z bratem Petrem (1817–1859) prowadził bielarnię chemiczną w miejscowości Teplice nad Metují, gdzie mieszkał do śmierci[8].

Richard Walzel

edytuj

Richard Walzel (ur. 1830) w 1852 poślubił Agnes Beyl (ur. 1834). Po ślubie zamieszkali w Vižňovie, gdzie Richard pełnił funkcję burmistrza[9].

Hedwig Slawkowsky

edytuj
 
Grób Hedwig Slawkowsky (1824-1854)

Hedwig Slawkowsky (1824-1854) w 1844 poślubiła w Broumovie Clemensa Walzela von Wiesentreu (1819-1886), z którym miała dwóch synów: Gustawa (1845-1868) i Karla (1849-1874). Hedwig zmarła 19.10.1854 z powodu powikłań w opłucnej[10].

Wenzeslawa Walzel von Wiesentreu

edytuj

Wenzeslawa (Werra) Walzel von Wiesentreu (1859-1933) z domu Hrušková urodziła się we Lwowie. W 1882 poślubiła Maksymiliana Walzela von Wiesentreu (1855–1933), syna Ryszarda Walzela (1830–1870) i dzierżawcę dworu w Číhaň. W 1886 osiedlili się w miejscowości Poříčí koło Trutnova, gdzie Maksymilian odziedziczył fabrykę tekstylną po wuju Clemensie Walzelu von Wiesentreu (1819–1886). Mieli razem trójkę dzieci: Petera, dra n. med., chirurga i profesora na Uniwersytecie w Grazu; Klemensa (ur. 1887), kierownika przędzalni w Poříčí; Marii (ur. 1888). Zmarła w szpitalu w Trutnovie z powodu niedrożności jelit. Została pochowana w grobowcu rodzinnym w Vižňovie[11].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Kostel sv. Anny s ohrazením hřbitova. [dostęp 2023-10-11]. (cz.).
  2. Mapa Turystyczna. s. mapa-turystyczna.pl. [dostęp 2023-10-11]. (pol.).
  3. Broumowska grupa kościołów. [dostęp 2023-10-11]. (pol.).
  4. a b Walzel Georg *1815. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).
  5. a b Walzel Peter *1817. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).
  6. Walzel Georg *1786. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).
  7. Walzel von Wiesentreu. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).
  8. Walzel Gregor *1820. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).
  9. Walzel Richard *1830. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).
  10. Walzel-Wiesentreu Clemens *1819. [dostęp 2023-10-13]. (cz.).
  11. Walzel-Wiesentreu Wenzeslawa (Hrušková) *1859. [dostęp 2023-10-12]. (cz.).