Cukrownia w Bierutowie
Cukrownia w Bierutowie powstała w roku 1883. 50 lat później w wyniku rozbudowy zakładu stała się najnowocześniejszą i drugą co do wielkości w Europie. Obecnie kompleks zabudowań nie jest już wykorzystywany w swoim pierwotnym celu.
Cukrownia w Bierutowie (zdjęcie wykonane z drogi wojewódzkiej 451) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
56-420 Bierutów, ul. Kilińskiego 23/b |
Wysokość całkowita |
ok. 90 m |
Ukończenie budowy |
1883 |
Zniszczono |
1945 (częściowo) |
Położenie na mapie Bierutowa | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu oleśnickiego | |
Położenie na mapie gminy Bierutów | |
51°07′21,00″N 17°33′44,55″E/51,122500 17,562375 |
Wewnątrz znajdowały się m.in. podziemne wodne linie produkcyjne do transportu i oczyszczania buraków cukrowych.
21 stycznia 1945 roku Bernstadt (Dzisiejszy Bierutów) zajęły wojska sowieckie, które zdecydowały o wywiezieniu urządzeń cukrowni do Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, maszyny te jednak nigdy nie dotarły do Związku Radzieckiego, ale zostały porzucone pod wschodnią granicą Polski, gdzie niszczały przez wiele lat.[1]
Po II wojnie światowej kompleks budynków cukrowni był wykorzystywany głównie w celach magazynowych. Około 2000 roku działalność ta została zaprzestana, a dawna cukrownia sprzedana w ręce prywatne. Wewnątrz został niemal ukończony zespół dyskotek stylizowanych na średniowieczny kompleks zamkowy. Miał należeć do największych tego typu obiektów w Europie, ale kompleksu nigdy nie oddano do użytku. Część kompleksu jest porzucona i dewastowana, fragmenty zostały też częściowo rozebrane. Na kompleks cukrowni składały się: hale produkcyjne, hale magazynowe, place magazynowe, bocznice kolejowe, urządzenia do obsługi pociągów towarowych transportujących cukier i buraki cukrowe, kolejki wąskotorowe do zwożenia z pól buraków, parowozownie, drogi wewnętrzne o nawierzchni granitowej, wiadukty, podziemne linie produkcyjne itd. Poza częścią kilkanaście lat temu przekształconą w "średniowieczny kompleks" pozostałe obiekty są opuszczone.
Wysoki na ok. 90 m komin jest wykorzystywany jako przekaźnik telekomunikacyjny.
Przypisy
edytuj- ↑ Cukrownia - Bierutów (dawna) Zukerfabrik. Wratislaviae Amici. [dostęp 2017-08-20]. (pol.).