Czarny Grzebień
Czarny Grzebień (słow. Čierny hrebeň[1]) – odcinek północno-zachodniej grani Czarnego Szczytu w słowackiej części Tatr Wysokich, będącej fragmentem grani głównej Tatr Wysokich. Na południowym wschodzie graniczy z kopułą szczytową Czarnego Szczytu, od której odgranicza go Wyżni Czarny Karb, natomiast na północnym zachodzie od Czarnego Kopiniaka oddzielony jest Czarnym Karbem. Grań na tym odcinku wznosi się lekko w kierunku Czarnego Szczytu[2].
 Czarny Grzebień wśród podpisanych obiektów | |
| Państwo | |
|---|---|
| Pasmo | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°12′21,5″N 20°12′02,2″E/49,205972 20,200611
| |
Południowo-zachodnie stoki grani opadają w kierunku Czarnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej – i wylotu Szymkowego Żlebu zbiegającego z Przełęczy Stolarczyka. Jest to piarżysto-skalisty stok, w którego dolnej części znajduje się prawy fragment Niżniego Szymkowego Ogrodu. Po stronie północno-wschodniej stoki spadają wysokim urwiskiem do Danielowego Cmentarzyska w Dolinie Jastrzębiej[2].
Na Czarny Grzebień nie prowadzą żadne szlaki turystyczne. Najdogodniejsze drogi dla taterników wiodą granią z sąsiednich przełęczy[2].
Pierwsze wejścia:
- letnie – Alfred Martin i przewodnik Johann Franz senior, 16 lipca 1907 r.,
- zimowe – Adam Karpiński i Konstanty Narkiewicz-Jodko, 4 kwietnia 1928 r.[2]
Przypisy edytuj
- ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. [dostęp 2013-09-14].
- ↑ a b c d Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XXIII. Przełęcz Stolarczyka – Modra Ławka. Warszawa: Sport i Turystyka, 1983, s. 148–149. ISBN 83-217-2472-8.