Czarodziej z Harlemu

To jest najnowsza wersja przejrzana, która została oznaczona 2 sie 2024. Od tego czasu wykonano 2 zmiany, które oczekują na przejrzenie.

Czarodziej z Harlemu – polska komedia z 1988 roku w reż. Pawła Karpińskiego.

Czarodziej z Harlemu
Gatunek

komedia, sportowy

Rok produkcji

1988

Data premiery

30 kwietnia 1990

Kraj produkcji

Polska

Język

polski, angielski

Czas trwania

76 min

Reżyseria

Paweł Karpiński

Scenariusz

Wojciech Niżyński, Paweł Karpiński

Główne role

Okon Ubanga Jones, Anna Kaźmierczak, Bogdan Baer, Leszek Teleszyński

Muzyka

Krzysztof Marzec

Zdjęcia

Zdzisław Kaczmarek

Scenografia

Marek Mierzejewski

Kostiumy

Eleonora Buhl

Montaż

Anna Wilska

Produkcja

Studio Filmowe „Perspektywa”

Plenery: Warszawa, Tczew.

Pierwowzorem postaci Abrahama Lincolna był czarnoskóry koszykarz Kent Washington, który w latach 1978–1983 grał w polskich klubach: Start Lublin i Zagłębie Sosnowiec[1].

Opis fabuły

edytuj

Bączek – prezes prowincjonalnego klubu sportowego „Stal Tczew”, którego drużynie koszykówki grozi spadek z ligi, udaje się do Nowego Jorku celem sprowadzenia dobrego zawodnika, który „podparł by” klub. Wybór pada na czarnoskórego koszykarza Abrahama Lincolna, który zadowolony z propozycji „występów w Europie” przybywa do Polski, tj. PRL-u końca lat 80. Tu następuje na wpół zabawne, na wpół tragiczne zderzenie Abrahama z ówczesną polską rzeczywistością, rozpiętą w filmie pomiędzy koniecznością korzystania z usług cinkciarzy, a posiadaniem własnego kurka, aby móc wziąć prysznic po treningu. Prezes konkurencyjnego klubu „Unia Olsztyn” również nie zasypia gruszek w popiele. Gdy Abraham staje się prawdziwą gwiazdą „Stali Tczew” i klub bez trudu wygrywa pierwszy mecz z „Unią”, Strączek organizuje udane porwanie czarnoskórego zawodnika i proponuje mu o wiele lepsze warunki niż „Stal”. Sam Abraham jest już jednak zmęczony i rozczarowany polskimi warunkami, w których nie potrafi się odnaleźć i których nie potrafi zrozumieć. Dzwoni do swojego agenta w Stanach i myśli o powrocie. Jednak już pierwszego dnia pobytu w Polsce przypadkowo poznaje atrakcyjną studentkę anglistyki Monikę – jak się później okazuje córkę Bączka – która pomaga mu w trudnych chwilach, m.in. ratuje przed próbującymi go „odbić” ludźmi Bączka. Pomiędzy młodymi ludźmi szybko nawiązuje się nić sympatii, a nawet coś więcej.

W ostatniej scenie filmu, na meczu koszykówki rozgrywanym po latach w hali „Stali Tczew”, triumfuje drużyna gospodarzy składająca się wyłącznie z czarnoskórych zawodników – wnuków prezesa Bączka i zarazem dzieci Abrahama i Moniki.

Historia częściowo oparta na faktach, opisanych przez Leszka Konarskiego w Przeglądzie Tygodniowym[2].

Obsada aktorska

edytuj

i inni.

Muzyka

edytuj

Film posiada bogatą ścieżkę dźwiękową na której można m.in. usłyszeć utwory i wykonawców:

Przypisy

edytuj
  1. Leszek Błażyński: Kent z „Misia” – 170 cm wzrostu i kawał historii polskiej koszykówki. [w:] Sports.pl [on-line]. 2010-05-08. [dostęp 2011-03-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-05-10)]. (pol.).
  2. Czarodziej z Harlemu. [w:] Film Polski [on-line]. [dostęp 2011-03-09]. (pol.).

Linki zewnętrzne

edytuj