Czerwony Żleb (Grań Baszt)

Czerwony Żleb (słow. Červený žľab, niem. Rote Rinne, węg. Vörös-meder) – długi i głęboko wcięty żleb w słowackich Tatrach w Grani Baszt. Opada spod Przełęczy nad Czerwonym Żlebem (ok. 2315 m n.p.m.) do Doliny Mięguszowieckiej. Jego wysokość wynosi ponad 500 m, a nazwa pochodzi od występujących w nim czerwonawych skał^[1].

Żleb jest bardzo stromy, przejście nim jest trudne i niebezpieczne zarówno z powodu występujących na nim czternastu progów (niektóre są trudne do pokonania), jak i kruchości skał i spadających kamieni. Pierwsze odnotowane przejście tym żlebem we wrześniu 1912 należy do Wandy Jerominówny, Mariusza Zaruskiego i Aleksandra Znamięckiego^[1]. W czasie tego przejścia jego uczestnicy omal nie zginęli, niektóre z progów zlodowaciałego już żlebu pokonywać musieli popularną w owych czasach metodą „żywej drabiny”. Trudy tego przejścia i niebezpieczeństwa Mariusz Zaruski opisał w opowiadaniu „Walka na śmierć”^[2].

Żlebem prowadzi droga wspinaczkowa (IV w skali tatrzańskiej, czas przejścia 3 godz.)^[3].

Przypisy

↑ ^a ^b Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.
↑ Mariusz Zaruski: Na bezdrożach tatrzańskich. LTW, 2007. ISBN 83-75650048.
↑ Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.

Linki zewnętrzne

Górska Gazeta internetowa. M. Zaruski. Na bezdrożach tatrzańskich. Walka na śmierć. gory.info. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)].

[wet-1] Witold Henryk Paryski, Zofia Radwańska-Paryska, Wielka encyklopedia tatrzańska, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004, ISBN 83-7104-009-1.

[zar-2] Mariusz Zaruski: Na bezdrożach tatrzańskich. LTW, 2007. ISBN 83-75650048.

[cw-3] Władysław Cywiński. Grań Baszt. Przewodnik szczegółowy, tom 15. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2009, ISBN 978-83-7104-041-2.

[1]

[2]

[3]