Czyste niebo (org. Чистое небо) – radziecki melodramat z 1961 roku w reż. Grigorija Czuchraja.

Czyste niebo
Чистое небо
Gatunek

melodramat

Rok produkcji

1961

Data premiery

20 maja 1961

Kraj produkcji

ZSRR

Język

rosyjski

Czas trwania

106 min

Reżyseria

Grigorij Czuchraj

Scenariusz

Daniił Chrabrowicki
Grigorij Czuchraj

Główne role

Jewgienij Urbanski
Nina Drobszewa

Muzyka

Michaił Ziw

Zdjęcia

Siergiej Połujanow

Scenografia

Borys Nemieczek

Kostiumy

Walientij Pierilotow

Montaż

Marija Timofiejewa

Wytwórnia

Mosfilm

Nagrody
1961 – Grand Prix na MFF w Moskwie

Fabuła

edytuj

Sasza, młodziutka studentka, na zabawie sylwestrowej poznaje starszego od niej, przystojnego lotnika Aleksieja w którym zakochuje się od pierwszego wejrzenia. Aleksiej nie zwraca jednak na nią żadnej uwagi. Wybucha wojna. Sasza rozpoczyna pracę w fabryce. Pewnego dnia, przypadkowo, podczas nalotu spotyka w schronie Aleksieja, który jest teraz pilotem frontowym. On nawet jej nie zauważa, jednak Saszy udaje się podsłuchać numer telefonu do jednostki w której służy Aleksiej. Dzwoni do niego i umawia się z nim. Ponieważ lotnik ma akurat cztery dni urlopu i nie zna nikogo w mieście, przystaje na propozycję spotkań z Saszą. Są to dla niej cztery wspaniałe dni z ukochanym. Wkrótce spotyka go jeszcze raz, jako bohatera, który staranował wrogą maszynę. Niedługo potem dowiaduje się, że jej ukochany poległ w walce. Efektem ich ostatniego spotkania jest jak się wkrótce okazuje syn Jegor. Sasza nie wierzy jednak w śmierć ukochanego i czeka na jego powrót, odrzucając oświadczyny Pietii – starego przyjaciela (również lotnika). Jej nadzieje się spełniają – kończy się wojna i pewnego dnia, Aleksiej z oszpeconą twarzą staje u progu jej mieszkania. Nie zginął, ale został ranny i trafił do niemieckiej niewoli. W ZSRR okresu stalinizmu jest jednak jako były jeniec „wrogiem ludu” i zdrajcą. Ze względu na Saszę – wtedy już przodownicę pracy – nie zostaje uwięziony, jednak nie może znaleźć żadnej dobrej pracy, odmawia się mu powrotu w szeregi partii, a przede wszystkim nie może już latać. Zaczyna pić i coraz bardziej się staczać. Jednak Sasza cały czas jest przy nim i wierzy w niego, podtrzymuje go na duchu.

Umiera Stalin i nadchodzi odwilż. W ostatniej scenie filmu Aleksiej znowu jest pilotem i oblatuje nowoczesny samolot, a zatroskana Sasza z niepokojem patrzy w niebo, obserwując niebezpieczny lot.

Główne role

edytuj
  • Jewgienij Urbanski – Aleksiej
  • Nina Drobszewa – Sasza
  • Gieorgij Giorgiu – Nikołaj
  • Witalij Koniajew – Pietia
  • Natalia Kuźmina – Lusia
  • Witalij Bondariew – Jegorka, syn Saszy
  • Oleg Tabakow – Sieriożka

Bibliografia

edytuj
  • Rostisław Jurieniew: Historia filmu radzieckiego. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1977, s. 236-237.
  • Zbigniew Pitrea: Zbigniew Pitera: Nowy film radziecki. Wyd. I. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1967, s. 36-37.

Linki zewnętrzne

edytuj