Düwag L
Düwag L – typ silnikowego wagonu tramwajowego, wytwarzanego w latach 1955–1957 w zachodnioniemieckich zakładach Duewag w Düsseldorfie dla systemu tramwajowego we Frankfurcie nad Menem[1].
 Skład zabytkowych tramwajów L+l we Frankfurcie nad Menem | |
| Dane ogólne | |
| Kraj produkcji | |
|---|---|
| Producent | |
| Miejsce produkcji | |
| Lata produkcji |
1955–1957 |
| Dane techniczne | |
| Liczba członów |
1 |
| Długość |
14 100 mm |
| Szerokość |
2200 mm |
| Wysokość |
3260 mm |
| Masa |
15 500 kg |
| Rozstaw wózków |
1435 mm |
| Układ osi |
B’B’ |
| Moc silników |
2 × 100 kW |
| Wnętrze | |
| Liczba miejsc siedzących |
23–33 |
| Liczba miejsc ogółem |
99–129 |
| Wysokość podłogi |
890 mm |
Konstrukcja edytuj
L to jednokierunkowe, czteroosiowe, wysokopodłogowe, silnikowe wagony tramwajowe. Nadwozie o konstrukcji stalowej opiera się na dwóch dwuosiowych wózkach. Do wnętrza tramwaju prowadzi troje drzwi harmonijkowych, przy czym pierwsze drzwi są jednoczęściowe, a pozostałe dwuczęściowe. Wewnątrz tramwaju umieszczono skórzane siedzenia. Po lewej stronie przedziału pasażerskiego zamontowano zarówno podwójne, jak i pojedyncze siedzenia, po prawej stronie natomiast wyłącznie pojedyncze. Kabina motorniczego nie została odgrodzona od przestrzeni dla pasażerów. Każdy z wózków napędzany jest jednym silnikiem. Prąd zasilający obwodu elektryczne tramwaju odbierany jest z sieci trakcyjnej za pośrednictwem pantografu nożycowego. Doczepy typu l odróżniały się od tramwajów silnikowych brakiem kabiny motorniczego i pantografu.
Historia edytuj
W latach 1955–1957 Frankfurt nad Menem zamówił łącznie 42 składy tramwajowe złożone z wagonów silnikowych serii L und oraz doczep l[1]. Dwa prototypy o numerach 201 i 202 dostarczono w 1955 r. z zakładów Düwag. W latach 1956–1957 miasto otrzymało 40 wagonów z produkcji seryjnej, którym nadano numery taborowe 203–242. Wagony silnikowe nr 203–217 oraz doczepy nr 1203–1217 fabrycznie wyposażono w szersze obręcze kół i podwójne reflektory, aby mogły one kursować na podmiejskich liniach do Oberursel i Bad Homburg vor der Höhe. W celu odróżnienia ich od pozostałych tramwajów, wagony silnikowe i doczepne przeznaczone na linie podmiejskie otrzymały odpowiednio oznaczenia Lv i lv. Tramwaje typu L wraz z doczepami l zakończyły kursowanie w 1996 r.[2] Do celów muzealnych pozostawiono dwa składy: 236+1219 i 124+1242[1]. W 1997 r. do Szczecina sprowadzono cztery doczepy typu l, lecz jedynie trzy z nich przystosowano do kursowania po szczecińskich torowiskach. W 2002 r. wszystkie doczepy wycofano z eksploatacji, a jedną o numerze 551 poddano kilka lat później remontowi i przekazano do Muzeum Techniki i Komunikacji[3].
Dostawy edytuj
| Państwo | Miasto | Typ | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | |
|---|---|---|---|---|---|---|
 RFN
|
Frankfurt nad Menem | L | 1955–1957 | 42 | 201–242 | [1] |
| l | 1955–1957 | 42 | 1201–1242 | |||
| Łączna liczba: | 84 | |||||
Galeria edytuj
-
Pulpit motorniczego -
Wnętrze -
Skład wagonów 124+1242 -
Ex-frankfurcka doczepa typu l w Szczecinie
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Trampage Frankfurt am Main | Typ L [online], www.trampage.de [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Wolfgang Heinze – Straßenbahn Frankfurt a. M. [online], www.wolfgang-heinze.de [dostęp 2020-03-26].
- ↑ Serwis KOMIS, Encyklopedia: Düwag B4 (l) [online], Serwis KOMIS [dostęp 2020-03-26] (pol.).