Dławik indukcyjny (maszyna indukcyjna)
Dławik indukcyjny – dławik o regulowanej reaktancji otrzymany z maszyny indukcyjnej pierścieniowej w wyniku połączenia szeregowego lub równoległego odpowiadających sobie uzwojeń fazowych stojana i wirnika.
W przypadku dławika o uzwojeniach połączonych szeregowo impedancja może być regulowana przez zmianę położenia wirnika względem stojana. Zakres regulacji zawiera się w przedziale od do
gdzie:
- – stosunek liczby zwojów szeregowych uzwojenia fazowego wirnika do stojana pomnożonych przez współczynniki uzwojeń,
- – rezystancje uzwojeń stojana i wirnika,
- – reaktancje rozproszenia uzwojeń stojana i wirnika,
- – reaktancja główna stojana wyznaczona w przybliżeniu ze wzoru:
gdzie:
- – napięcie fazowe stojana,
- – prąd biegu jałowego maszyny włączonej jako silnik.
Najszerszy zakres regulacji otrzymuje się wówczas, gdy uzwojenia stojana i wirnika mają jednakową liczbę zwojów. Po przełączeniu uzwojeń fazowych równolegle, reaktancja dławika zmniejsza się czterokrotnie. Najlepiej jako dławiki nadają się maszyny czterobiegunowe.
Bibliografia
edytuj- Praca Zbiorowa: Poradnik Inżyniera Elektryka, Tom 2, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1997, ISBN 83-204-1967-0.
- Popenda A.: Transformatory i maszyny indukcyjne w zadaniach, Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej, Częstochowa 2009, ISBN 83-7193-407-6.