Daniel Olszyna Buczyński herbu Strzemiępodkomorzy powiatu zawilejskiego w 1804 roku, sędzia zawilejski w 1798 roku, sędzia ziemski i ziemiański zawilejski w 1794 roku, cześnik oszmiański w latach 1789-1796, brał udział w pracach Rady Najwyższej Narodowej w 1794 roku, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1786 roku.

Syn Ludwika Buczyńskiego i Teresy Szulborskiej.

Komisarz Komisji Porządkowej Cywilno-Wojskowej województwa wileńskiego powiatu oszmiańskiego repartycji postawskiej w Postawach w 1790 roku[1].

Przypisy edytuj

  1. Dziennik rządowo-ekonomiczno handlowy R. 5. T. II, Warszawa 1790, s. 419.

Bibliografia edytuj

  • Szymon Konarski, Kanoniczki warszawskie, Paryż 1952, s. 188.
  • Urzędnicy Wielkiego Księstwa Litewskiego, t. 1, Województwo Wileńskie XIV-XVIII wiek, pod red. A. Rachuby, Warszawa 2004, s. 633.