Dardanus

Dardanus – opera Jeana-Philippe’a Rameau, składająca się z 5 aktów z prologiem. Jej pierwsza wersja powstała w 1739, druga w 1744, a trzecia (bez prologu) w 1760. Została skomponowana dla opery w Paryżu na sezon 1739. Jest typową francuską operą barokową.

Dardanus

Jean-Philippe Rameau
Muzyka	Jean-Philippe Rameau
Liczba aktów	5
Język oryginału	francuski

W 2000 została wydobyta z zapomnienia przez nagranie zespołu Les Musiciens du Louvre, prowadzonego przez Marca Minkowskiego.

Osoby

Rola	Głos	Aktor (1739)	Aktor (1744)
Wenus (Vénus) – bogini miłości	sopran	mademoiselle Erémans	Marie Fel
Kupidyn (L'amour) – bóg miłości	sopran	mademoiselle Bourbonnais	Marie-Angélique Coupé
Rozkosz (Plaisir)	sopran	?	?
Dardanus – syn Elektry i Jowisza	haute-contre	Pierre Jélyotte	Pierre Jélyotte
Iphise – córka króla Teucera	sopran	Marie Pélisier	Cathérine-Nicole Le Maure
Teucer – król Frygii	bas-baryton	François Le Page	Claude-Louis-Dominique de Chassé de Chinais
Anténor	bas-baryton	M. Albert	François Le Page
Isménor – czarodziej	bas-baryton	François Le Page	Claude-Louis-Dominique de Chassé de Chinais
Arcas	haute-contre	brak	Jean-Antoine Bérard
Frygijczyk	bas-baryton	?	?
Frygijka	sopran	Marie Fel	Marie Fel
Pierwszy Sen	sopran	Marie Fel	brak
Drugi Sen	haute-contre	Jean-Antoine Bérard	brak
Trzeci Sen	bas-baryton	Jean Dun	brak

Treść

Tragedia liryczna w pięciu aktach z prologiem. Akcja rozgrywa się w państwie Teucera, króla Frygii.

Prolog

W pałacu na wyspie Kythirze Kupidyn i chór Gracji śpiewają i tańczą dla Wenus, bogini miłości. Radosną atmosferę przerywa Zazdrość oraz chór Kłopotów i Podejrzeń. Wenus nakazuje więc skuć Zazdrość w łańcuchy. Kupidyn i jego świta, wyzwoleni spod ciężaru borykających ich Kłopotów, zapadają w głęboki sen. Zazdrość okazuje się konieczna, by przywrócić ich do życia.

Akt I

Iphise, córka króla, kocha potajemnie Dardanusa, syna Jowisza. Ten jest jednak wrogiem jej ojca, który życzy sobie, aby Iphise wyszła za mąż za Anténora. Jedyną osobą, która może jej pomóc, jest czarodziej Isménor.

Akt II

Isménora prosi o pomoc także Dardanus. Czarodziej daje mu różdżkę, dzięki której można dowolnie zmieniać swoją postać. Dardanus zmienia się więc w samego Isménora. Kiedy nadchodzi Iphise, zwierza się fałszywemu czarodziejowi ze swej miłości do Dardanusa. Ten staje przed nią w prawdziwej postaci, a przerażona Iphise ucieka.

Akt III

Dardanus trafia do frygijskiego więzienia – wierni poddani króla Teucera cieszą się i ucztują. Radosny nastrój przerywa nowina, że królestwo pustoszy potwór wysłany przez Neptuna. Anténor wyrusza by zabić smoka.

Akt IV

Oswobodzony Dardanus, z pomocą czarodzieja Isménora i bogini Wenus, pokonuje smoka, ratując w ten sposób życie swojego rywala – Anténora.

Akt V

Pogromca smoka dostaje w nagrodę za żonę księżniczkę – uszczęśliwiona Iphise wychodzi za mąż za Dardanusa.