Wikipedia

Darren Young

Frederick Douglas Rosser III (ur. 2 listopada 1983 w Union Township, New Jersey) – amerykański wrestler, bardziej znany jako Darren Young. Jednokrotny posiadacz tytułu mistrzowskiego WWE Tag Team Championship z Titusem O'Neilem (2015)[1].

Darren Young
Ilustracja
Young podczas wydarzenia WrestleMania 32 Axxess w 2016.
Imię i nazwisko

Frederick Douglas Rosser III

Data i miejsce urodzenia

2 listopada 1983
Union Township, New Jersey

Kariera wrestlera
Pseudonimy
ringowe

Darren Young
Fred Rosser
Fred Sampson
Fred Sanford
Frederick of Hollywood
Officer Sampson

Wzrost

185 cm

Masa ciała

108 kg

Zapowiadany z

Miami, Floryda

Trenerzy

Kevin Knight
Florida Championship Wrestling

Debiut

11 września 2002

Multimedia w Wikimedia Commons

Kariera

edytuj

Wczesne lata

edytuj

Uczęszczał do Union High School w New Jersey gdzie grywał w futbol amerykański, a następnie studiował na Fairleigh Dickinson University[2]. Jako wrestler debiutował w 2002 na scenie niezależnej. Występował w niezależnych federacjach takich jak: Independent Wrestling Federation, Chaotic Wrestling i East Coast Wrestling Association[3].

World Wrestling Entertainment (2005 – 2017)

edytuj

W 2005 i 2006 zaliczył kilka występów dla World Wrestling Entertainment (WWE) w programach Sunday Night Heat i WWE Velocity[4]. W 2009 podpisał kontrakt rozwojowy i został przeniesiony do Florida Championship Wrestling (FCW), gdzie zaczął występy pod nowym pseudonimem ringowym jako Darren Young.

W dniu 16 lutego 2010 został ogłoszonym jednym z ośmiu zawodników w pierwszym sezonie programu WWE NXT, a jego mentorem został CM Punk[5]. 23 lutego 2010 zadebiutował w NXT w walce z Davidem Otungą, jednak przegrał starcie. Początkowo jego gimmick stanowiła postać wyluzowanego imprezowicza z Miami (określanego jako South Beach Party Boy), jednak niedługo później przyjął zasady straight edge wyznawane przez jego mentora - CM Punka, a także dołączył do stajni Straight Edge Society[6]. W dniu 18 maja 2010 podczas jednego z odcinków WWE NXT Young został wyeliminowany z rywalizacji w głosowaniu widzów. Następnie 7 czerwca 2010 pojawił się podczas odcinka Raw wraz z pozostałymi uczestnikami pierwszego sezonu NXT. Zawodnicy NXT interweniowali w walce Johna Ceny z CM Punkiem, atakując obu wrestlerów, następnie przeszli do ataku na sędziego pojedynku, komentatorów, ochroniarzy oraz konferansjera ringowego, a także zdemolowali ring[7]. W dniu 28 czerwca 2010 podczas Raw, zawodnicy NXT przedstawili się jako stajnia The Nexus, a ich celem było zdobycie kontraktów w WWE dla wszystkich uczestników rywalizacji w NXT[8]. W kolejnych tygodniach zawodnicy The Nexus atakowali kolejnych wrestlerów oraz pracowników zaplecza WWE.

W dniu 16 sierpnia 2010 podczas Raw, każdy z zawodników The Nexus (oprócz Daniela Bryana) mierzył się z zawodnikami WWE. Darren Young zadecydował o walce z Johnem Ceną, przegrywając starcie w walce wieczoru tego odcinka Raw, przez co został usunięty ze stajni The Nexus[9]. Do WWE Young powrócił na początku września 2010, gdzie interweniował w walce Wade’a Barretta z Randy’m Ortonem przechodząc tym samym face turn. Następnie występował w kolejnych odcinkach WWE Superstars. W marcu 2011 znalazł się w piątym sezonie NXT (NXT Redemption), w którym występowali zawodnicy z poprzednich sezonów tego programu[10]. Jego mentorem został Chavo Guerrero Jr. Young był jednym z trójki zawodników, którzy nie zostali wyeliminowani z rywalizacji i zostali zakontraktowani na występy na Raw lub SmackDown.

W dniu 1 lutego 2012 stworzył tag team z Titusem O'Neilem występując wpierw w NXT[11], a następnie w kwietniu 2012 przechodząc na SmackDown i prowadząc rywalizację z Kofim Kingstonem i R-Truthem o tytuł WWE Tag Team Championship a w kolejnych miesiącach z Danielem Bryan’em i Kane’m oraz Real Americans (Jack Swagger i Antonio Cesaro). Pod koniec stycznia 2014 Prime Time Players przegrali walkę z RybAxel (Ryback i Curtis Axel) po której Titus O'Neil zaatakował Younga, rozwiązując drużynę. W kolejnych tygodniach Young i O'Neil prowadzili rywalizację na przemian wygrywając i przegrywając walki ze sobą. W połowie kwietnia 2014 uległ kontuzji kolana, która wyeliminowała go z występów[12].

W lutym 2015 Young powrócił do WWE po kontuzji zawiązując ponownie tag team z Titusem O’Neilem i reaktywując drużynę The Prime Time Players. Na gali Elimination Chamber (2015) The Prime Time Players wzięli udział w pierwszym w historii elimination chamber match’u o tytuł WWE Tag Team Championship, jednak zostali wyeliminowani przez The New Day. Tytuł WWE Tag Team Championship zdobyli na gali Money in the Bank (2015) pokonując The New Day[13]. Następnie tytuł ten stracili na SummerSlam (2015) na rzecz The New Day[14]. Pod koniec 2015 Young i O’Neil rozpoczęli występy solowe.

W maju 2016 Young obrał za swojego life coacha Boba Backlunda, który zaczął promować Younga hasłem Make Darren Young Great Again, nawiązując tym samym do sloganu prezydenckiej kampanii Donalda Trumpa (Make America Great Again). W kolejnych tygodniach Backlund występował jako jego menedżer oraz pozwolił Youngowi na wykorzystywanie w walce jego chwytu o nazwie Crossface chickenwing. Następnie prowadził krótki feud z Mizem o tytuł WWE Intercontinental Championship a następnie ponownie przystąpił do rywalizacji z Titusem O’Neilem. W styczniu 2017 uległ kontuzji ręki. Pod koniec października 2017 jego kontrakt z WWE wygasł przez co Young opuścił federację[15].

Dalsza kariera (2018 – obecnie)

edytuj

Na przełomie sierpnia i września 2018 pojawił się w federacji Chikara, gdzie wziął udział w turnieju King of Trios w stajni The Nexus Alliance u boku P.J. Blacka i Michaela Tarvera. W sierpniu 2020 japońska federacja New Japan Pro Wrestling ogłosiła występy Rossera w swoich szeregach. W dniu 4 września 2020 Rosser zadebiutował w NJPW występując następnie w tag teamie z Alexem Zaynem[16].

W marcu 2021 zadebiutował w ogólnoamerykańskiej federacji National Wrestling Alliance (NWA) walcząc m.in. o tytuł NWA World Television Championship, jednak przegrał starcie z Da Pope’m[17].

W czerwcu 2021 NJPW ogłosiła podpisanie pełnego kontraktu z zawodnikiem[18]. W maju 2022 sięgnął po swoje pierwsze mistrzostwo w NJPW - Strong Openweight Championship[19].

Tytuły i osiągnięcia

edytuj

Inne media

edytuj

Gry komputerowe

edytuj

Jego postać pojawiła się w kilku grach komputerowych: WWE 2K14, WWE 2K15, WWE 2K16, WWE 2K17 i WWE 2K18[22].

Telewizja i film

edytuj
Rok Tytuł Rola[23]
2013 Total Divas On sam
2013 The Ellen DeGeneres Show On sam

Życie osobiste

edytuj

Rosser jest pierwszym w historii WWE zawodnikiem, który będąc zatrudnionym w tej federacji dokonał coming outu publicznie deklarując swoją orientację jako homoseksualną (dokonał tego w sierpniu 2013). Jest również czwartym zawodnikiem WWE, który dokonał coming outu po Pacie Pattersonie, Chrisie Kanyonie i Orlando Jordanie (biseksualista) – jednakże ci trzej wyżej wymienieni wrestlerzy ujawnili swoją orientację seksualną dopiero po opuszczeniu federacji WWE. Po tym jak Rosser ogłosił swój coming out, otrzymał od WWE oraz innych wrestlerów słowa wsparcia[24].

W kwietniu 2017 podczas wywiadu dla platformy streamingowej AfterBuzz TV ujawnił, że jego matka jest lesbijką[25].

Przypisy

edytuj
  1. ↑ WWE Raw Tag Team Championship history, wrestling-titles.com, [dostęp 2022-12-19].
  2. ↑ Young believes he's NXT (strona zarchiwizowana), miamiherald.com, [dostęp 2022-12-19].
  3. ↑ SUPERSTAR SPOTLIGHT on Frederick of Hollywood (strona zarchiwizowana), [dostęp 2022-12-19].
  4. ↑ Career - Fred Rosser, cagematch.net, [dostęp 2022-12-19].
  5. ↑ WWE News: Complete cast of the NXT show revealed including The Miz mentoring Bryan Danielson, pwtorch.com, [dostęp 2022-12-19].
  6. ↑ 411’s WWE NXT Report 2.23.10, 411mania.com, [dostęp 2022-12-19].
  7. ↑ Raw Results – 6/7/10, wrestleview.com, [dostęp 2022-12-19].
  8. ↑ WWE RAW RESULTS 6/28: Keller's ongoing report on NXT-McMahon attack fallout, Sheamus-Cena confrontation, pwtorch.com, [dostęp 2022-11-28].
  9. ↑ Raw Results - 8/16/10 (strona zarchiwizowana), wrestleview.com, [dostęp 2022-11-28].
  10. ↑ A Review of WWE NXT 2nd August, 2011, sportskeeda.com, [dostęp 2022-12-19].
  11. ↑ NXT Results – 2/1/12, wrestleview.com, [dostęp 2022-12-19].
  12. ↑ Darren Young injured, wwe.com, [dostęp 2022-12-10].
  13. ↑ The Prime Time Players def. The New Day to win the WWE Tag Team Championship, wwe.com, [dostęp 2022-12-19].
  14. ↑ The New Day captures WWE Tag Team Titles in Fatal 4-Way, wwe.com, [dostęp 2022-12-19].
  15. ↑ Emma, Darren Young and Summer Rae released, wwe.com, [dostęp 2022-12-19].
  16. ↑ 9/4 NJPW Strong results: Anish V's review of Jay White vs. Flip Gordon, Karl Fredericks vs. Misterioso, Brody King vs. Hikuleo, Fred Rosser and Alex Zayne vs. Clark Connors and The DKC, prowrestling.net, [dostęp 2022-12-10].
  17. ↑ NWA Powerrr Results (4/6): Da Pope Defends NWA TV Title Against Fred Rosser, fightful.com, [dostęp 2022-12-10].
  18. ↑ NJPW contrata de manera exclusiva a Fred Rosser, solowrestling.mundodeportivo.com, [dostęp 2022-12-10].
  19. ↑ STRONG Openweight Championship Changes Hands On 6/25 NJPW STRONG, fightful.com, [dostęp 2022-12-11].
  20. ↑ Fred Rosser - Titles, cagematch.net, [dostęp 2022-12-19].
  21. ↑ Fred Rosser - Awards, cagematch.net, [dostęp 2022-12-19].
  22. ↑ Wrestling Games - Fred Rosser, cagematch.net, [dostęp 2022-12-10].
  23. ↑ Fred Rosser w bazie IMDb (ang.), [dostęp 2022-12-19].
  24. ↑ WWE Superstars tweet support for Darren Young (strona zarchiwizowana), wwe.com, [dostęp 2022-11-30].
  25. ↑ Darren Young Sits Down With X-Pac – AfterBuzz TV’s X-Pac 12360 Ep. #34, youtube.com, [dostęp 2022-11-30].

Linki zewnętrzne

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Darren_Young&oldid=73881681”