De Nios Vinterpris
De Nios Vinterpris (wcześniej Gunvor Anérs pris[1]) – szwedzka nagroda literacka przyznawana przez szwedzkie Towarzystwo Dziewięciu, ufundowane testamentem szwedzkiej pisarki Lotten von Kræmer.
| Przyznający | |
|---|---|
| Państwo | |
| Lokalizacja |
Sztokholm |
| Pierwsze rozdanie |
1976 |
| Ostatnie rozdanie |
2020 |
| Strona internetowa | |
Nagroda
edytujNagroda została przyznana po raz pierwszy w 1976 roku. Wysokość nagrody wynosi od 10 000 do 100 000 koron szwedzkich[1].
Nagroda jest zawsze nadawana bez podania przez Towarzystwo Dziewięciu kryteriów i uzasadnienia[2].
Laureaci Nagrody
edytujOd 1976 roku laureatami nagrody zostali[1]:
- 1976 – Anna Rydstedt[3] (10 000 koron szwedzkich)
- 1977 – Maj-Britt Eriksson (10 000 koron)
- 1978 – Britt G. Hallqvist[3] (10 000 koron)
- 1980 – Karl Rune Nordkvist, Per Agne Erkelius (po 10 000 koron)
- 1981 – Per Erik Wahlund (10 000 koron)
- 1982 – Gunnar Adolfsson (10 000 koron)
- 1983 – Birger Norman (10 000 koron)
- 1984 – Sven Rosendahl (10 000 koron)
- 1985 – Kerstin Strandberg (10 000 koron)
- 1989 – Lennart Hagerfors (10 000 koron)
- 1990 – Per Agne Erkelius (10 000 koron)
- 1991 – Siv Arb[3] (25 000 koron)
- 1992 – Carl-Erik af Geijerstam, Björner Torsson oraz Björn Håkanson (po 25 000 koron)
- 1993 – Eva Ström (25 000 koron)
- 1994 – Gunnar D. Hansson, Lars Lundkvist oraz Jesper Svenbro (po 25 000 koron)
- 1995 – Ole Söderström, Claes Hylinger oraz Bruno K Öijer (po 30 000 koron)
- 1996 – Mare Kandre[3], Birgitta Lillpers oraz Jacques Werup (po 30 000 koron)
- 1997 – Margareta Ekström, Rolf Aggestam, Margareta Garpe, Ola Larsmo oraz Marie Lundquist (po 30 000 koron)
- 1998 – Arne Johnsson, Peter Kihlgård (po 30 000 koron)
- 1999 – Per Helge, Märta Tikkanen, Bengt Söderbergh oraz Bengt Berg (po 40 000 koron)
- 2000 – Bernt Erikson, Aris Fioretos, Ingrid Kallenbäck, Petter Lindgren, Lars Mikael Raattamaa oraz Åke Smedberg (po 30 000 koron)
- 2001 – Kjell Westö, Gunnel Ahlin[3], Kristian Lundberg oraz Arne Törnqvist (po 30 000 koron)
- 2003 – Gabriela Melinescu, Thomas Tidholm (po 40 000 koron)
- 2004 – Heidi von Born, Magnus Hedlund oraz Carl-Johan Malmberg (po 40 000 koron)
- 2005 – Anne-Marie Berglund, Cecilia Davidsson, Ulf Peter Hallberg, Anders Paulrud oraz Fredrik Sjöberg (po 40 000 koron)
- 2006 – Eva Mattsson, Olle Thörnvall (po 40 000 koron)
- 2008 – Kristoffer Leandoer, Cilla Naumann, Bengt Pohjanen oraz Carina Rydberg (po 50 000 koron)
- 2009 – Christine Falkenland, Ellen Mattson (po 50 000 koron)
- 2010 – Eva Adolfsson[3], Håkan Sandell (po 75 000 koron)
- 2011 – Magnus Dahlström, Magnus Florin, Oline Stig oraz Sara Stridsberg (po 75 000 koron)
- 2012 – Anna Hallberg, Björn Runeborg (po 75 000 koron)
- 2013 – Blå Tåget (Tore Berger, Leif Nylén, Torkel Rasmusson), Rose Lagercrantz oraz Vibeke Olsson (po 75 000 koron)
- 2014 – Johannes Anyuru[4] (75 000 koron)
- 2015 – Peter Cornell, Anna-Karin Palm oraz Jerker Virdborg[4] (po 75 000 koron)
- 2016 – Jonas Brun, Helena Granström oraz Aino Trosell[4] (po 75 000 koron)
- 2017 – Catharina Gripenberg, Kerstin Norborg oraz Elisabeth Rynell[4][5] (po 100 000 koron)
- 2018 – Lotta Olsson, Jenny Tunedal[4] (po 100 000 koron)
- 2019 – Ralf Andtbacka, Elise Karlsson, Monica Lauritzen, Jörgen Lind, Andrea Lundgren oraz Ingela Strandberg[4] (po 100 000 koron)
- 2020 – Håkan Anderson, Josefin Holmström oraz Sven Olov Karlsson[4] (po 100 000 koron)
Przypisy
edytuj- ↑ a b c Yumpu.com, Samfundet de Nios priser och pristagare [online], yumpu.com [dostęp 2020-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-10] (szw.).
- ↑ Lennart Tham, Sverige & svenskarna: 1000 saker du måste veta, Wahlström & Widstrand, 23 grudnia 2014, ISBN 978-91-46-22800-4 [dostęp 2020-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-19] (szw.).
- ↑ a b c d e f skbl.se – Samfundet De Nios Vinterpris [online], skbl.se [dostęp 2020-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-24].
- ↑ a b c d e f g Priser och Pristagare | Samfundet De Nio [online], samfundetdenio.se [dostęp 2020-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-17].
- ↑ Kerstin Norborg får De Nios Vinterpris [online], www.norstedts.se [dostęp 2020-12-19] [zarchiwizowane z adresu 2020-12-19] (szw.).