Dziesięciornice

(Przekierowano z Decapodiformes)

Dziesięciornice[potrzebny przypis] (Decapodiformes) – nadrząd głowonogów z podgromady płaszczoobrosłych (Coleoidea)[2] obejmujący mątwy, mątewki i kałamarnice (kalmary) – zwierzęta bardzo zróżnicowane pod względem wielkości, kształtów i zajmowanych siedlisk. Znanych jest około 450 gatunków[3]. Niektóre (np. strzalikowate, kalmarowate i mątwowate) są poławiane gospodarczo.

Dziesięciornice
Decapodiformes
Leach, 1817
Ilustracja
Histioteuthis sp.
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Podkrólestwo

tkankowce właściwe

Nadtyp

pierwouste

Typ

mięczaki

Gromada

głowonogi

Podgromada

płaszczoobrosłe

Nadrząd

dziesięciornice

Synonimy

Występowanie

edytuj

Zasiedlają wszystkie oceany i morza pełnosłone całego świata. Występują w wodach płytkich, w toni wodnej oraz w głębinach.

Budowa ciała

edytuj
 
Ramiona Histioteuthis bonnellii

Zwierzęta te mają wydłużone, torpedowate ciało z dziesięcioma ramionami, z czego osiem jest równej długości, a dwa ramiona (IV para) są zmodyfikowane, zwykle dłuższe – albo krótsze i muskularne, lecz z możliwością szybkiego wydłużenia[3]. Zasadnicze ramiona są niewciągalne, na całej długości pokryte przyssawkami. Ramiona zmodyfikowane są chwytne, mogą być wciągnięte do pochewek, a przyssawki znajdują się tylko na ich końcach[4]. Przyssawki dziesięciornic są zakończone konchiolinowymi pierścieniami hakowato zakończonymi.

Głowonogi z tej grupy mają wewnętrzną muszlę, która pokryta jest płaszczem i stanowi wapienny szkielet wewnętrzny. Na worku trzewiowym znajdują się płetwy. U wielu gatunków, zwłaszcza głębinowych, występują fotofory[4]. Rozmiary dziesięciornic są bardzo zróżnicowane. Długość płaszcza u Idiosepius wynosi 8 mm[3], a u największych przedstawicieli rodziny Architeuthidae – ok. 2 m[5], przy 18 m długości całkowitej[3]. Masa ciała Mesonychoteuthis hamiltoni – jednego z największych znanych mięczaków – dochodzi do 500 kg[5].

Tryb życia

edytuj

Dziesięciornice są dobrymi pływakami. Płetwy są wykorzystywane przy powolnym pływaniu. Szybkie ruchy w dowolnym kierunku umożliwia im wyrzucanie wody przez lejek z jamy płaszczowej[4]. Niektóre zagrzebują się w miękkim podłożu, inne pływają aktywnie, czasem na duże odległości. Niektóre wyskakują ponad powierzchnię wody. Są drapieżne.

Systematyka

edytuj

Do dziesięciornic tradycyjnie zaliczane są mątwy, mątewki i kałamarnice (kalmary)[5]. Ich klasyfikacja nie została jednoznacznie ustalona. Jeden z proponowanych podziałów wyróżnia następujące rzędy[2]:

 
Sepioteuthis lessoniana

Myopsida i Oegopsida są tradycyjnie uznawane za podrzędy w obrębie rzędu Teuthida – kałamarnice (kalmary), natomiast mątwy (Sepioida) obejmują rzędy Sepiida i Sepiolida.

Formy kopalne: Belosaepia, Spirulirostra.

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Decabrachia, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2011-11-30] (ang.).
  2. a b P. Gofas: Decapodiformes. World Register of Marine Species, 2011. [dostęp 2011-11-30]. (ang.).
  3. a b c d Young, Richard E., Michael Vecchione, and Katharina M. Mangold (1922-2003): Decapodiformes Leach, 1817. Squids, cuttlefishes and their relatives. Tree of Life Web Project, 2008. [dostęp 2011-11-30]. (ang.).
  4. a b c Bezkręgowce. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1984, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0428-6.
  5. a b c Marek R. Lipiński: Gromada: głowonogi – Cephalopoda. W: Zoologia : bezkręgowce. T. 1. Red. nauk. Czesław Błaszak. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 585–594. ISBN 978-83-01-16108-8.