Dietrich Heling (ur. 16 lipca 1929 w Braniewie, zm. 19 maja 2003 w Leimen) – niemiecki geolog, mineralog i petrolog.

Dietrich Heling
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1929
Braniewo

Data i miejsce śmierci

19 maja 2003
Leimen

profesor nauk przyrodniczych
Alma Mater

Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu

Doktorat

5 lutego 1963 – nauk przyrodniczych
Uniwersytet w Tybindze

Habilitacja

13 grudnia 1967 – z dziedziny mineralogia i petrologia
Uniwersytet Ruprechta i Karola w Heidelbergu

Pracownik naukowy
Stanowisko

profesor

Życiorys edytuj

Dietrich Heling urodził się w Braniewie w Prusach Wschodnich w rodzinie doktora Martina Helinga(inne języki) (1889–1980) oraz Anny z domu Gramsch (1896–1993, siostry Friedricha Gramscha[1]). Ojciec, Martin Heling, w 1923 otrzymał posadę dyrektora stadniny koni w Braniewie (Landgestüt Braunsberg), gdzie 6 lat później, w 1929, przyszedł na świat Dietrich.

W 1933 roku, już w dwa tygodnie po przejęciu władzy w Niemczech przez dyktaturę NSDAP, wskutek donosu asystenta dosięgły ojca szykany ze strony nowej władzy. Został przeniesiony z Braniewa na dyrektora dużo mniejszej stadniny w Kętrzynie, gdzie rodzina mieszkała do 1937 roku. Następnie do 1945 mieszkali w Georgenburgu (dziś Majowska) koło Czerniachowska, gdzie ojciec Martin Heling do 1945 zarządzał kolejną stadniną koni.

Rodzina 27 stycznia 1945 opuściła Prusy Wschodnie, uciekając przez Braniewo, Nową Pasłękę, Zalew Wiślany i Mierzeję przed nadciągającym frontem Armii Czerwonej. Ponieważ rodzice zaangażowani byli bezpośrednio w przeprowadzanie koni ze stadnin z Braniewa i Georgenburga przez zamarznięty Zalew, niespełna 16-letni Dietrich na Zachód ewakuował się pod opieką wuja, również przez zamarznięty lód na Zalewie Wiślanym, czyli jedyną wówczas dostępną drogą ucieczki. Rodzina osiedliła się po wojnie w Neustadt w Brandenburgii[2].

Dietrich Heling w latach 1948–1949 pracował w różnych przedsiębiorstwach górniczych w Niemczech i Wielkiej Brytanii. W latach 1949–1954 studiował górnictwo, studia ukończył uzyskanym dyplomem 15 maja 1954 roku. W latach 1960–1962 studiował mineralogię na Uniwersytecie w Tybindze. W 1963 uzyskał stopień doktora nauk przyrodniczych. W latach 1962–1965 był asystentem Instytutu Geologiczno-Paleontologicznego Uniwersytetu w Stuttgarcie. Od 1 stycznia 1966 został pracownikiem naukowym na Uniwersytecie w Heidelbergu. W 1967 uzyskał habilitację. W 1973 został mianowany profesorem Instytutu Mineralogiczno-Petrologicznego Uniwersytetu w Heidelbergu w laboratorium sedymentacji. 1 stycznia 1978 przeszedł na emeryturę. Zmarł 19 maja 2003 roku[3].

Życie prywatne edytuj

W 1968 ożenił się z Sabiną, córką dyrektora biblioteki uniwersyteckiej w Heidelbergu doktora Waltera Koschorreck[3].

Przypisy edytuj

  1. Braunsberger Familien. Gramsch und Heling aus Rodelshöfen [w:] Braunsberg/Ostpreußen Unsere Schulen Heft 91 Sommer 1995
  2. In langer Reihe über das Haff, Die Flucht der Trakehner aus Ostpreußen – Patricia Clough
  3. a b Heidelberger Gelehrtenlexikon 1933–1986