Dolný Kalník

wieś w północnej Słowacji

Dolný Kalník – wieś (obec) w północnej Słowacji, w powiecie Martin, w kraju żylińskim. Wieś wzmiankowana po raz pierwszy w 1355 roku jako Kalnok[5].

Dolný Kalník
Ilustracja
Państwo

 Słowacja

Kraj

 żyliński

Powiat

Martin

Starosta

Iveta Balšianková[1]

Powierzchnia

1,33[2] km²

Wysokość

433[potrzebny przypis] m n.p.m.

Populacja (2023)
• liczba ludności
• gęstość


366[3]
270,67[4] os./km²

Nr kierunkowy

043

Kod pocztowy

038 02 (pošta Dražkovce)

Tablice rejestracyjne

MT

Położenie na mapie kraju żylińskiego
Mapa konturowa kraju żylińskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Dolný Kalník”
Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Dolný Kalník”
49°02′27″N 18°57′47″E/49,040833 18,963056
Strona internetowa

Położenie edytuj

Wieś położona jest nad potokiem Kalník na obszarze Kotliny Turczańskiej[6] (a dokładniej w należącej do niej jednostce Sklabinské podhorie[7]).

Przypisy edytuj

  1. Zoznam zvolených starostov a primátorov podľa obcí, miest a mestských častí. Štatistický úrad Slovenskej republiky, 2014. [dostęp 2017-10-08]. (słow.).
  2. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: 1,33S_SK, om7014rr_ukaz: Rozloha (Štvorcový meter).
  3. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Počet obyvateľov podľa pohlavia - obce (ročne). www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7101rr_obc: AREAS_SK.
  4. Statistical Office of the Slovak Republic (www.statistics.sk): Hustota obyvateľstva - obce. www.statistics.sk. [dostęp 2024-03-28]. Ustawienia: om7014rr_obc: AREAS_SK.
  5. História obce. [w:] Strona internetowa gminy [on-line]. [dostęp 2017-10-08]. (słow.).
  6. Turystyczna mapa Słowacji [online] [dostęp 2020-08-03].
  7. Dušan Kočický, Boris Ivanič, Geomorfologické členenie Slovenska [online], Bratislava: Štátny geologický ústav Dionýza Štúra, 2011 [dostęp 2020-08-28].