Dolny Taras (Gdańsk)
Dolny Taras – określenie dzielnic Gdańska położonych w nizinnej części miasta, w odróżnieniu od dzielnic położonych na wyżynach (tzw. Górny Taras).
Określenie używane jest zarówno potocznie[1][2], jak i w dokumentach planistycznych miasta[3].
Warunki geograficzne
edytujGdańsk jest położony na obszarze czterech mezoregionów. Zachodnia, wyżynna część miasta leży na Pojezierzu Kaszubskim, a wschodnia, nizinna część miasta położona jest na Pobrzeżu Kaszubskim, Mierzei Wiślanej i Żuławach Wiślanych. To właśnie na obszarze tych trzech mezoregionów położony jest Dolny Taras. Pomiędzy Pojezierzem Kaszubskim, a nizinami biegnie strefa krawędziowa ze stromymi skarpami, w której różnice wysokości względnej sięgają do 100 m[3].
Ludność
edytujW 2015 r. Dolny Taras zamieszkiwało 71% populacji Gdańska, licząc według kryterium miejsca zameldowania[4]. Średnia wieku populacji Dolnego Tarasu zwiększa się i jest wyższa, niż średnia wieku Górnego Tarasu[5]. Od co najmniej 2000 r. obserwuje się migrację wewnętrzną ludności z Dolnego Tarasu na Górny Taras[6]. Jednocześnie zaplecze komunalne i usług publicznych miasta jest najbardziej rozwinięte na Dolnym Tarasie, a w związku z migracjami nawet przeskalowane w stosunku do liczby mieszkańców[7].
Znaczenie
edytujDolny Taras Gdańska jest najbardziej rozwiniętą częścią miasta. Znajdują się tutaj instytucje o znaczeniu ponadregionalnym (Śródmieście). Ponadto obszar ten jest najlepiej skomunikowany w mieście (Szybka Kolej Miejska, Dworzec Główny, dworzec autobusowy itd.)[8].
Dzielnice
edytujPrzypisy
edytujBibliografia
edytuj- Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta Gdańska. Gdańsk: Biuro Rozwoju Gdańska, 2018.