Drepanopeziza punctiformis

Drepanopeziza punctiformis Gremmen – gatunek grzybów z rodziny Drepanopezizaceae. Grzyb mikroskopijny, jeden z fitopatogenów wywołujących zgorzel liści topoli.

Drepanopeziza punctiformis

Objawy choroby wywołanej przez Drepanopeziza punctiformis na liściu topoli
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	workowce
Klasa	patyczniaki
Rząd	tocznikowce
Rodzina	Drepanopezizaceae
Rodzaj	Drepanopeziza
Gatunek	Drepanopeziza punctiformis
Nazwa systematyczna
Drepanopeziza punctiformis Gremmen Nova Hedwigia 9: 172 (1965)

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Drepanopeziza, Drepanopezizaceae, Helotiales, Leotiomycetidae, Leotiomycetes, Pezizomycotina, Ascomycota, Fungi.

Synonimy:

• Gloeosporium brunneum Ellis & Everh. 1889
• Marssonia brunnea (Ellis & Everh.) Sacc. 1892
• Marssonia populina Schnabl 1892
• Marssonina brunnea (Ellis & Everh.) Magnus 1906
• Marssonina populina (Schnabl) Magnus 1906
• Marssonina tremulae Kleb.
• Marssonina tremuloides Kleb.

Morfologia i rozwój

Patogen zimuje na opadłych liściach. Tworzy na nich soczewkowate owocniki typu apotecjum o rozmiarach 100–200 × 70–100 µm zawierające worki o rozmiarze 90–115 × 11–14 µm i wstawki. Powstają w nich jednokomórkowe, hialinowe askospory o rozmiarach 9–14 × 3–7 µm. Wiosną zarodniki te roznoszone przez wiatr dokonują infekcji pierwotnej porażając młode liście topoli. Na obydwu stronach porażonych liści wiosną pojawiają się niewielkie, brązowe plamki o średnicy 1-3 mm. Plamki rozrastając się często zlewają się z sobą tworząc duże plamy. Tkanki otaczające plamy żółkną, a następnie brązowieją. Podobne plamy tworzą się również na ogonkach liściowych i młodych pędach. Podczas wilgotnej pogody w obrębie tych plam powstają bezpłciowo duże ilości zarodników konidialnych, które rozprzestrzeniają chorobę. Porażone liście przedwcześnie opadają, poczynając od najniższych gałęzi.

Acerwulusy, w których wytwarzane są zarodniki konidialne powstają po 7–10 dniach od infekcji przy optymalnej dla patogena temperaturze 17–22° C. Niezbędne do tego są opady deszczu. Stożkowate acerwulusy mają rozmiar 200–400 µm. Zbudowane są z dość luźnych strzępek, na których tworzy się warstwa krótkich konidioforów wytwarzających zarodniki. Wnętrze acerwulusów oprócz konidiów zawiera także śluzowatą substancję, która podczas deszczu pęcznieje, powodując rozrywanie skórki żywiciela i wypychanie konidiów na zewnątrz przez pęknięcia skórki. Konidia są hialinowe, o rozmiarach 12–19 × 4–7 μm i dwukomórkowe, przy czym górna komórka jest zwykle dwukrotnie dłuższa od dolnej. Kiełkując tworzą strzępkę infekcyjną, która może przebić kutykulę i skórkę na liściach topoli, wnikając do tkanki miękiszowej liści.