Drewno pierwotne
Drewno pierwotne – martwa tkanka roślinna przewodząca wodę, powstała w wyniku podziałów miazgi (= kambium) pochodzącej z tkanek zarodka nasiona. Występuje u roślin jednoliściennych i dwuliściennych[1].
U roślin wieloletnich drewno pierwotne razem z łykiem pierwotnym tworzy pierwotną tkankę przewodzącą. W korzeniu drewno pierwotne przybiera kształt „plusa”[2]. W łodydze tworzy razem z łykiem pierwotnym trójkątne wiązki, które są ułożone koncentrycznie – drewno jest zawsze po wewnętrznej stronie. Między nimi znajduje się miazga wiązkowa (kambium wiązkowe, kambium łykodrzewne)[1].
Pierwsze komórki drewna pierwotnego nazywane są protoksylemem. Komórki tej tkanki nie zawierają włókien drzewnych, są wąskie i delikatne, dzięki czemu ulegają rozciąganiu wraz ze wzrostem organu[1]. Późniejsze komórki drewna pierwotnego różnicują się od walca osiowego i nazywane są metaksylemem. Ich średnica jest większa a w ścianach moją jamki[2].