II wojna bałkańska

II wojna bałkańska (29 czerwca – 10 sierpnia 1913) – konflikt zbrojny pomiędzy Bułgarią a Serbią i jej sojusznikami: (Grecją, Czarnogórą, Rumunią) oraz walczącym przeciwko Bułgarii Imperium Osmańskim.

II wojna bałkańska

wojny bałkańskie
Czas	29 czerwca – 10 sierpnia 1913
Miejsce	Półwysep Bałkański
Terytorium	Europa
Wynik	przegrana Bułgarii, traktat w Bukareszcie
Strony konfliktu
Bułgaria Królestwo Grecji Królestwo Czarnogóry Królestwo Serbii Rumunia Imperium Osmańskie
Siły
500 tys. 320 tys. 300 tys. 250 tys. 12 tys. 355 tys.
Straty
93 tys. zabitych 60 tys. rannych 15 tys. zmarłych w wyniku chorób 9 tys. zabitych 36 tys. rannych 5 tys. zmarłych w wyniku chorób 5851 zabitych 23 847 rannych 188 zaginionych 240 zabitych 961 rannych 6 tys. zmarłych w wyniku chorób 4 tys. zmarłych w wyniku chorób (łącznie ok. 80 tys. zabitych)
brak współrzędnych

Historia

W niespełna miesiąc po zakończeniu I wojny bałkańskiej konflikt na Bałkanach rozgorzał na nowo. Tym razem sojusznicy z Ligi Bałkańskiej zaczęli kłócić się o podział zdobytych terytoriów. Wojna wybuchła po zerwaniu przez cara bułgarskiego Ferdynanda I pertraktacji z Serbią na temat nowego podziału Macedonii. W nocy z 29/30 czerwca 1913 roku, na granicach, Bułgarzy zaatakowali jednocześnie Greków i Serbów, a wypoczywający gościnnie w Salonikach bułgarski pułk wywołał tam powstanie bułgarskiej części ludności miasta. Serbom z pomocą pospieszyli Czarnogórcy, a po kilku dniach Bułgarię zaatakowała Rumunia (żądająca południowej Dobrudży) i Turcja. Bułgarzy, po bardzo ciężkich walkach, wkrótce musieli się cofnąć. Grecy oraz niebułgarscy Słowianie zarzucają im przy tym popełnienie masowych zbrodni wojennych na ludności cywilnej. Wobec ciężkich porażek militarnych, Bułgarzy w krótkim czasie poprosili o pokój. Odbyło się to dzięki mediacjom rosyjskim.

10 sierpnia 1913 roku podpisano w Bukareszcie traktat pokojowy, w myśl którego Rumunia przejęła południową Dobrudżę, Serbia część dotychczasowej Macedonii bułgarskiej, Grecja utrzymała Macedonię Zachodnią i Centralną oraz uzyskała jeszcze Macedonię Wschodnią. Osobny układ zawarły (29 września 1913) Turcja i Bułgaria, która utraciła zajęte w I wojnie bałkańskiej obszary Tracji Wschodniej. Turcja odzyskała m.in. Adrianopol. Układy pokojowe przypieczętowane zostały po I wojnie światowej wzajemnymi wymianami ludności, nadzorowanymi bezpośrednio przez personel Ligi Narodów, zrealizowanymi w latach 1923–1930, jako jeden z owoców traktatu lozańskiego i na podobnych zasadach jak wymiana ludności między Grecją a Turcją.

Zobacz też

• Granica bułgarsko-turecka

Bibliografia

• Emeis oi Ellines – praca zbiorowa, wyd. Skai Biblio 2008, tom A, z dwoma towarzyszącymi DVD, ISBN 978-960-6845-15-4

Zmiana granic na Bałkanach dokonana ostatecznie w wyniku wojen bałkańskich. Górna mapa przedstawia Bałkany przed obiema wojnami oraz, dodatkowo, zaznaczono na niej granicę bułgarsko-turecką po I wojnie bałkańskiej (linia Enez-Midye). Mapa nie przedstawia zajęcia przez Grecję większości wysp Morza Egejskiego (oprócz Dodekanezu)