Drzewo genealogiczne Chrystusa (obraz Michaela Willmanna)

obraz Michaela Willmanna

Drzewo genealogiczne Chrystusa – obraz ołtarzowy śląskiego malarza barokowego Michaela Willmanna w kościele opackim Wniebowzięcia NMP w Krzeszowie.

Rodzina Chrystusa
Ilustracja
Autor

Michael Willmann

Data powstania

1677–1679

Medium

olej na desce dębowej

Wymiary

119 × 73 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Muzeum Narodowe we Wrocławiu

Obraz ołtarza głównego powstał na zamówienie opata klasztoru w Krzeszowie Bernharda Rosy dla kościoła opackiego pw. Łaski NMP. Po zakończeniu budowy nowej świątyni w 1734 r. umieszczony został w południowym transepcie w ołtarzu bocznym. W zbiorach Muzeum Narodowego we Wrocławiu zachowały się:

  • wzorzec malowidła w postaci własnoręcznej akwaforty Willmanna (345 × 200 mm), wykonany w 1675 roku na zlecenie krzeszowskiego opata[1]
  • olejny model, staranny wzorzec przyszłego obrazu do ołtarza głównego wykonany w pomniejszonej skali. Malarz wiernie powtórzył kompozycję graficznego przedstawienia w olejnym modelu oraz w samym obrazie[2].

U dołu kompozycji zasiadają patriarcha Abraham i jego syn Izaak. U ich stóp znajduje się naczynie z żarem, na plecach Izaaka wiązka szczap – aluzja do ofiary, jaką miał złożyć ze swego syna. Anioł z tablicą genealogiczną po lewej stronie przedstawia rodowód Jezusa z Ewangelii św. Mateusza (1, 1-17). Leżący przy księdze wół z prawej strony jest aluzją do podobnego rodowodu z Ewangelii św. Łukasza (3, 23-38). Malarz potraktował je jako źródła do treści przedstawienia. Od patriarchy wyprowadzono dwie gałęzie rodowe: królewską, wiodącą poprzez Dawida i Jakuba do św. Józefa oraz kapłańską, prowadzącą poprzez Aarona do Marii. Obie linie przodków prowadzą do Trójcy Ziemskiej – rodziny Józefa i Marii, a poprzez siedzące na jej kolanach Dzieciątko do Trójcy Niebiańskiej z gołębicą Ducha Świętego i Bogiem Ojcem. Stopa Marii na sierpie księżyca depcząca głowę węża oplatającego Ziemię symbolizuje zwycięstwo nad grzechem pierworodnym. Towarzyszący Marii Józef trzyma w ręku lilię – symbol czystości ich małżeństwa. Program ikonograficzny ołtarza uzupełniał usytuowany w górnej kondygnacji obraz Koronacja Marii przez Trójcę Świętą, który nie dochował się do naszych czasów. Kilkanaście lat później (1693-1695) rozszerzoną genealogicznie wersję rodowodu przedstawił Willmann w monumentalnym cyklu 15 fresków na sklepieniu kościoła św. Józefa w Krzeszowie (Przodkowie Świętej Rodziny).

Przypisy edytuj

  1. A. Kozieł, Rysunki Michaela Willmanna (1630-1706), Wrocław 2000, s. 128–130.
  2. Malarstwo śląskie 1520-1800. Katalog zbiorów, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, red. E. Hołuszka, Wrocław 2009, s. 229.

Bibliografia edytuj

  • Andrzej Kozieł, Michael Willmann i jego malarska pracownia, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2013, s. 395–396.
  • Malarstwo śląskie 1520-1800. Katalog zbiorów, Muzeum Narodowe we Wrocławiu, red. Ewa Hołuszka, Wrocław: Muzeum Narodowe we Wrocławiu, 2009, s. 228–230.
  • Willmann w Warszawie, pod red. Mirosława Nowaka i Marka Pierzchały, Warszawa: Muzeum Archidiecezji Warszawskiej, 2020, s. 23–24, 98.