Wilczak (rodzaj ssaków)
Wilczak[6] (Dusicyon) – wymarły rodzaj ssaków z rodziny psowatych (Canidae).
Dusicyon | |||
C.H. Smith, 1839[1] | |||
Przedstawiciel rodzaju – wilczak falklandzki (D. australis) na ilustracji opublikowanej w 1890 roku | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Podtyp | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Infragromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
wilczak | ||
Typ nomenklatoryczny | |||
Dusicyon antarticus C.H. Smith, 1839 (= Canis australis Kerr, 1792) | |||
Synonimy | |||
| |||
Gatunki | |||
|
Zasięg występowania edytuj
Rodzaj obejmował gatunki występujące w Ameryce Południowej[7][8].
Systematyka edytuj
Rodzaj zdefiniował w 1839 roku angielski przyrodnik Charles Hamilton Smith w publikacji własnego autorstwa poświęconej historii naturalnej psowatych z serii wydawniczej The Naturalist’s Library[1]. Smith wymienił cztery gatunki – Vulpes fulvipes W. Martin, 1837, Dusicyon canescens C.H. Smith, 1839 (species inquirenda), Dusicyon antarticus C.H. Smith, 1839 (= Canis australis Kerr, 1792) i Dusicyon sylvestris C.H. Smith, 1839 (species inquirenda) – z których gatunkiem typowym jest Dusicyon antarticus C.H. Smith, 1839 (= Canis australis Kerr, 1792).
Etymologia edytuj
Dusicyon (Dysicyon, Dusocyon, Dasicyon, Ducicyon): gr. δυσις dusis ‘zachód słońca’ (tj. zachodni); κυων kuōn, κυνος kunos ‘pies’[9].
Podział systematyczny edytuj
Do rodzaju należały następujące gatunki[10][11][7][6]:
- Dusicyon avus (Burmeister, 1866)
- Dusicyon australis (Kerr, 1792) – wilczak falklandzki
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ a b Ch.H. Smith: The natural history of dogs. Canidæ or genus Canis of authors. Including also the genera Hyaena and Proteles. Edinburgh: W. H. Lizars, 1839, s. 248, seria: The Naturalist’s Library; cz. 18. Mammalia. (ang.).
- ↑ Index universalis. W: L. Agassiz: Nomenclator zoologicus, continens nomina systematica generum animalium tam viventium quam fossilium, secundum ordinem alphabeticum disposita, adjectis auctoribus, libris, in quibus reperiuntur, anno editionis, etymologia et familiis, ad quas pertinent, in singulis classibus. Soloduri: Jent et Gassmann, 1842–1846, s. 132. (łac.).
- ↑ J.R. Bourguignat. Recherches sur les ossements de Canidæ constatés en France à l'état fossile pendant la période quaternaire. „Annales des sciences géologiques”. 6 (6), s. 24 (przypis), 29 (przypis), 1875. (fr.).
- ↑ É.L. Trouessart: Catalogus mammalium tam viventium quam fossilium. Wyd. Nova ed. (prima completa). Cz. 1. Berolini: R. Friedländer & sohn, 1897, s. 299. (łac.).
- ↑ G.T.F. Mann Fischer. Nuevos mamíferos de Tarapacá. „Investigaciones Zoologicas Chilenas”. 1 (2), s. 5, 1950. (hiszp.).
- ↑ a b W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 424. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Dusicyon. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 247, 1904. (ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-12-16]. (ang.).
- ↑ Appendix 1: Extinct species. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 719. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).