Dywizja Pancerna Holstein

Dywizja Pancerna Holstein (niem. Panzer-Division Holstein) – niemiecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej, rozbita przez wojska Armii Czerwonej i ludowego Wojska Polskiego.

Dywizja Pancerna Holstein
Panzer-Division Holstein
Historia
Państwo

 III Rzesza

Sformowanie

1945

Rozformowanie

1945

Nazwa wyróżniająca

Holstein

Tradycje
Rodowód

233 Rezerwowa Dywizja Pancerna

Kontynuacja

18 Dywizja Grenadierów Pancernych

Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja

patrz tekst

Rodzaj sił zbrojnych

wojska lądowe

Rodzaj wojsk

wojska pancerne

Podległość

3 Armia Pancerna

Skład

patrz tekst

Historia dywizji edytuj

Dywizję sformowano 10 lutego 1945 w Danii z części 233 Rezerwowej Dywizji Pancernej oraz oddziałów alarmowych. Była słabo wyposażona (45 czołgów) i nie spełniała wymagań etatowych dywizji pancernej. Już w lutym 1945 walczyła pod Stargardem i Kołobrzegiem. Rozbita została w czasie bitwy w rejonie Trzebiatowa przez Armię Czerwoną i ludowe Wojsko Polskie[1][2]. Niedobitki obsadziły odcinek frontu na Odrze pod Szczecinem. 6 kwietnia 1945 została rozwiązana, jej poddziały wchłonęła 18 Dywizja Grenadierów Pancernych, natomiast sztab posłużył do sformowania Dywizji Pancernej Clausewitz.

Dowódca dywizji edytuj

  • płk Joachim Hesse[3]

Struktura organizacyjna edytuj

  • 44 batalion pancerny
  • 139 pułk grenadierów pancernych
  • 142 pułk grenadierów pancernych
  • 144 pułk artylerii pancernej
  • 44 pancerny batalion rozpoznawczy
  • 144 batalion niszczycieli czołgów
  • 144 pancerny batalion inżynieryjny
  • pancerna kompania łączności
  • 144 armijny batalion przeciwlotniczy
  • dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj