Dziura Wyżnia – Lisia Jama

jaskinia w Tatrach

Dziura Wyżnia – Lisia Jama – system dwóch jaskiń w Dolinie ku Dziurze w Tatrach Zachodnich. Wejścia do niego znajdują się na wschodnim stoku Doliny ku Dziurze, w tej samej skale co jaskinia Dziura, lecz od strony południowej, na wysokości 1040 metrów n.p.m. (Dziura Wyżnia) i 1037 metrów n.p.m. (Lisia Jama)[1][2]. Długość tego systemu jaskiniowego wynosi około 160 metrów, a jego deniwelacja 14 metrów[3].

Dziura Wyżnia – Lisia Jama
Plan jaskini
Plan jaskini
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Położenie

Tatry Zachodnie
Dolina ku Dziurze

Właściciel

Skarb Państwa
(Tatrzański Park Narodowy)

Długość

160 m

Deniwelacja

14 m

Wysokość otworów

1040, 1037 m n.p.m.

Wysokość otworów
nad dnem doliny

32 (Lisia Jama), 26 m

Ekspozycja otworów

ku W (Lisia Jama), SW

Data odkrycia

1929–1939

Odkrywca

bracia Zwolińscy

Kod

(nr inwentarzowy PIG) T.B-14.02 (Dziura Wyżnia), T.B-14.03 (Lisia Jama)

Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Dziura Wyżnia – Lisia Jama”
Położenie na mapie Karpat
Mapa konturowa Karpat, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Dziura Wyżnia – Lisia Jama”
Ziemia49°16′18″N 19°56′36″E/49,271556 19,943386
Otwór Dziury Wyżniej
Otwór Lisiej Jamy

Opis jaskini edytuj

Dziura Wyżnia edytuj

Ciąg główny prowadzi od otworu przez niewielką salkę (odchodzą stąd dwa krótkie, boczne odgałęzienia) do następnej salki z wykopem w namulisku, a następnie przez próg z want do poprzecznego korytarza. Na lewo kończy się on ślepo (znajduje się tu niewielkie jeziorko). Na prawo w korytarzu są dwa niewielkie przejścia, za którymi znajduje się skomplikowany system korytarzyków. Na jego końcu znajduje się zacisk prowadzący do Lisiej Jamy[3].

Lisia Jama edytuj

Jaskinię stanowi salka, z której prowadzi w dół zwężający się korytarzyk doprowadzający do zacisku. Za nim znajduje się jaskinia Dziura Wyżnia[1].

Przyroda edytuj

W końcowej części Dziury Wyżniej licznie występowały nacieki, zwłaszcza stalagmity (o wysokości do 1,5 m), zostały one jednak zniszczone. W wielu miejscach dno było rozkopywane. Najwięcej zniszczeń dokonano w latach międzywojennych. Jeden wielki stalagmit z tej jaskini znajduje się w Muzeum Tatrzańskim w Zakopanem[1].

Historia odkryć edytuj

Jaskinie Dziura Wyżnia i Lisia Jama zostały odkryte i zbadane w latach 1929-1939 przez braci Zwolińskich. W pierwszej połowie lat 80. XX wieku w czasie kolejnych badań udało się je połączyć w jeden system jaskiniowy[4].

Przypisy edytuj

  1. a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-12].
  2. Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24].
  3. a b Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, ISBN 83-00-03525-7
  4. System Dziura Wyżnia – Lisia Jama, Oficjalna Polska Strona Taternictwa Jaskiniowego przy KTJ PZA – opis jaskini, plan [online], www.sktj.pl [dostęp 2016-01-20].