Dziura w Grzędzie I
Dziura w Grzędzie I – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się we wschodnim zboczu Doliny Litworowej, w niewybitnej skalnej grzędzie, pobliżu jaskini Dziura w Grzędzie II i Jaskini Wielkiej Litworowej, na wysokości 1927 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 20 metrów, a jej deniwelacja 9 metrów[1].
| Plan jaskini | |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Położenie | |
| Właściciel | |
| Długość |
20 m |
| Głębokość |
9 m |
| Deniwelacja |
9 m |
| Wysokość otworów |
1927 m n.p.m. |
| Wysokość otworów nad dnem doliny |
150 m |
| Ekspozycja otworów |
ku górze |
| Data odkrycia |
3 sierpnia 1976 roku |
| Odkrywca |
M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski |
| Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.E-12.14 |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°14′20″N 19°54′57″E/49,238931 19,915856
| |
.jpg)
Opis jaskini edytuj
Główną częścią jaskini jest 7-metrowa studnia w kształcie dzwonu, której górę stanowi niewielki otwór wejściowy, a dół przechodzi w obszerną salę (4 metry szerokości i 4 metry długości). Odchodzą z niej dwa ciągi, z których jeden jest bardzo krótki, a drugi prowadzi do niewielkiej salki. Zaczynają się tu dwa ciasne i krótkie korytarzyki[2].
Przyroda edytuj
W jaskini nie ma nacieków. Ściany są mokre.
W górnej części jaskini występują paprocie, mchy i porosty[2].
Historia odkryć edytuj
Podczas prac nad inwentaryzacją jaskiń tatrzańskich Dziurę w Grzędzie I zbadali 3 sierpnia 1976 roku M. Kropiwnicka, M. Lasota, T. Ostrowski i P. Żarski. W związku z tym, że przedtem nie było jakichkolwiek informacji o tej jaskini uznaje się ich za jej odkrywców[2].
Przypisy edytuj
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 23 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-23].
- ↑ a b c Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-03-27].