Dzwonicha
Dzwonycha (ukr. Дзвониха, hist. pol. Dzwonicha, Zwonicha[1]) – wieś na Ukrainie, w rejonie winnickim obwodu winnickiego, na wschodnim Podolu.
 Pałac Jaroszyńskich na starej fotografii | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Hromada | |
| Wysokość |
253 m n.p.m. |
| Populacja • liczba ludności |
|
| Nr kierunkowy |
+380 4355 |
| Kod pocztowy |
23305 |
Położenie na mapie obwodu winnickiego  | |
Położenie na mapie Ukrainy  | |
 48°59′10″N 28°34′08″E/48,986111 28,568889
| |
W czasach I Rzeczypospolitej wieś leżała w województwie bracławskim w prowincji małopolskiej Korony Królestwa Polskiego[2]. Odłączona od Polski w wyniku II rozbioru[3].
Dwór edytuj
- parterowy, murowany dwór wybudowany pod koniec XVIII w. w stylu klasycystycznym przez Ignacego Jaroszyńskiego. Obiekt przebudowany na początku XX w.[4] Pałac posiadał od frontu cztery kolumny jońskie podtrzymujące trójkątny fronton, taras z kolumnami doryckimi do ogrodu, okrągły salon w stylu Ludwika XIII[5].
Przypisy edytuj
- ↑ Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, Tom II - wynik wyszukiwania - DIR [online], dir.icm.edu.pl [dostęp 2023-03-07].
- ↑ Мykoła Krykun, Воєводства Правобережної України у XVI-XVIII століттях: Статті і матеріали, Lwów 2012, s. 533
- ↑ Zygmunt Gloger Geografia historyczna ziem dawnej Polski. Województwo Bracławskie.
- ↑ Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 10: Województwo bracławskie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1996, s. 89–97, ISBN 83-04-04314-9, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
- ↑ Antoni Urbański Memento kresowe, Warszawa, 1929, s. 9.
Bibliografia edytuj
- Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, Tom X, Województwo Bracławskie.
- Antoni Urbański, Memento kresowe, Warszawa 1929.
Linki zewnętrzne edytuj
- Dzwonicha, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. II: Derenek – Gżack, Warszawa 1881, s. 311.
- Zwonicha, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 701.
- Dzwonicha na stronie Rady Najwyższej Ukrainy