EW54

elektryczny zespół trakcyjny

EW54 – trójwagonowe elektryczne zespoły trakcyjne produkowane dla PKP w latach 1950–1952 przez szwedzką firmę ASEA. Do roku 1953 zostały dostarczone 44 EZT tej serii, które wycofano na początku lat 80.

EW54
Ilustracja
Kraj produkcji

 Szwecja

Producent

ASEA

Lata budowy

1950–1953

Układ osi

2'2'+Bo'Bo'+2'2'

Układ wagonów

r+s+r

Wymiary
Masa służbowa

118,2 Mg

Długość

63 100 mm

Wysokość

4400 mm

Średnica kół

napędnych: 1000 mm
tocznych: 940 mm

Napęd
Typ silników

LIB88

Liczba silników

4

Napięcie zasilania

3 kV DC

Parametry eksploatacyjne
Moc ciągła

480 kW

Prędkość konstrukcyjna

100 km/h

System hamulca

Westinghouse

Parametry użytkowe
Liczba miejsc siedzących

240

Liczba miejsc ogółem

530

Historia

edytuj

Geneza

edytuj

Po II wojnie światowej zaistniała potrzeba odbudowy i elektryfikacji Warszawskiego Węzła Kolejowego. W roku 1946 rozpoczęto rozmowy ze szwedzkim koncernem ASEA traktujące o dostawie urządzeń i taboru elektrycznego.

Produkcja

edytuj

ASEA wyprodukowała specjalnie na potrzeby PKP 44 sztuki EZT serii EW54. Pierwsze trzy jednostki dostarczono w grudniu 1950, pozostałe dotarły do Polski w latach 1951–1953[1].

Konstrukcja

edytuj

EW54 składały się trzech wagonów – wagony skrajne były wagonami rozrządczymi (sterowniczymi), środkowy natomiast był wagonem silnikowym.

Ze względu na spodziewane w WWK zagęszczenie przystanków, a tym samym zmniejszenie średniej odległości między przystankami, konieczne było zwiększenie mocy ciągłej silnika trakcyjnego tego zespołu do 120 kW i odpowiednio mocy godzinowej do 166 kW. Zrezygnowano z zastosowania wspólnych wózków dla wagonów doczepnych tak jak to miało miejsce w EZT serii EW51, gdyż okazały się one kłopotliwe w eksploatacji i przy naprawach.

Schemat elektryczny tej serii był bardzo zbliżony do układu elektrycznego serii EW51. Zrezygnowano jedynie z zabezpieczenia całości obwodów WN bezpiecznikiem topikowym, jaki był zastosowany przed wojną przez Anglików. Rozwiązanie to było trudne eksploatacyjnie, gdyż bezpiecznik umieszczony na dachu eksplodował przy zwarciach i powstawało niebezpieczeństwo porażenia pasażerów, więc został wyeliminowany w praktyce przez PKP. Utrzymano bezpiecznik dla obwodów mniejszej mocy, tj. przetwornicy i ogrzewania. Jako zabezpieczenie obwodu głównego zastosowano wyłącznik główny.

Eksploatacja

edytuj

EW54 zostały stworzone z myślą o WWK i właśnie tam je skierowano. Eksploatację tej serii zakończono na początku lat 80. XX wieku.

Przypisy

edytuj
  1. Elektryczny zespół trakcyjny EW [online], kolej.pl [dostęp 2024-04-23] (pol.).

Zobacz też

edytuj