Eburonowie

lud celtycki

Eburonowie (łac. Eburones) – lud celtycki osiadły pomiędzy Renem i Mozą, na terenach późniejszej rzymskiej prowincji Gallia Belgica. Ich głównym ośrodkiem była Aduatuca (obecne Tongeren). W trakcie podboju Galii przez Juliusza Cezara stawiali niezwykle zaciekły opór pod wodzą Ambioryksa.

Złoty stater Eburonów: na awersie triskelion, na rewersie koń

Według niektórych badaczy Eburonowie nie byli Celtami, lecz Germanami bądź związkiem plemiennym, do którego należeli zarówno Celtowie jak i Germanie.

Bibliografia

edytuj
  • Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z, Zdzisław Piszczek (red.), wyd. 8, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1990, ISBN 83-01-03529-3, OCLC 749301902.