Edward Duniewicz

polski ziemianin, polityk demokratyczny, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu

Edward Franciszek Duniewicz, herbu Doliwa (ur. ?, zm. w 1876) – ziemianin, polityk demokratyczny, poseł na Sejm Ustawodawczy w Kromieryżu.

Edward Duniewicz
Edward Franciszek
Herb
herb Doliwa
Rodzina

Duniewicze

Ojciec

Julian Duniewicz

Matka

Franciszka z Bratkowskich

Żona

Ludwika Szołajska

Dzieci

Stanisław, Władysław, Edward i 12 córek

Rodzeństwo

Wirginia Wysłobodzka, Zefiryna Mochnacka, Matylda Chwalibóg i Marcelina Malczewska

Edward Duniewicz
Data urodzenia

?

Data śmierci

1876

poseł na Sejm Ustawodawczy (1848)
Okres

od 10 lipca 1848
do 7 marca 1849

Przynależność polityczna

„Porozumienie”- polscy demokraci

członek Rady Powiatu w Brzozowie
Okres

od 1867
do 1876

Przynależność polityczna

Polskie Stronnictwo Demokratyczne

Życiorys

edytuj

Ziemianin, właściciel majątków – odziedziczonego Lipowce, pow. przemyślański (1841-1849), a następnie Kiernica, pow. gródecki (1849-1851), Nowoszyce, pow. samborski (1851-1865) i Brzozów (1865-1876)[1]. Członek oddziału sanocko-lesko-brzozowsko-krośnieńskiego Galicyjskiego Towarzystwa Gospodarskiego we Lwowie (1867-1876)[2]. Członek Wydziału Okręgowego Galicyjskiego w Brzozowie Galicyjskiego Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego we Lwowie (1872-1876)[3]. Zastępca członka powiatowej komisji szacunkowej podatku gruntowego w Brzozowie (1871-1876)[4]. Rzeczoznawca ds dóbr ziemskich Sądu Obwodowego w Przemyślu (1874-1876)[5].

Aktywny politycznie w okresie Wiosny Ludów. Poseł do Sejmu Ustawodawczego w Wiedniu i Kromieryżu (10 lipca 1848 – 7 marca 1849)[6] wybranym z okręgu wyborczego Narajów w obwodzie brzeżańskim. W parlamencie należał do "Stowarzyszenia" skupiającego polskich posłów demokratycznych[7]. Od 1861 działacz Polskiego Stronnictwa Demokratycznego. Członek Rady Powiatowej (1867-1873) oraz wiceprezes Wydziału Powiatowego w Brzozowie (1867-1873)[8].

Rodzina i życie prywatne

edytuj

Urodzony w rodzinie ziemiańskiej, syn Juliana (zm. 1848) i Franciszki z Bratkowskich (1785-1831). Miał 4 siostry Wirginię (z mężą Wysłobodzką), Zefirynę (z męża Mochnacką), Matyldę (z męża Chwalibóg) i Marcelinę (z męża Malczewską). Ożenił się z Ludwiką z Szołajskich, z którą miał 3 synów Stanisława, Władysława i Edwarda (1847 – 1893) oraz 12 córek[1][9][10][11][12][13].

Przypisy

edytuj
  1. a b Parlament Österreich Republik, Franz Adlgasser, Kurzbiografie Duniewicz, Edward von – Parlamentarier 1848-1918 online [2.11.2019]
  2. Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1867, s. 813; 1868, s. 814; 1869, s. 514; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 585; 1873, s. 531; 1874, s. 574; 1875, s. 576; 1876, s. 583;
  3. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1872, s. 461; 1873, s. 471; 1874, s. 511; 1875, s. 116; 1876, s. 526;
  4. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1871, s. 195; 1872, s. 199; 1873, s. 197; 1874, s. 221; 1875, s. 218; 1876, s. 223;
  5. Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1874, s. 112; 1875, s. 111; 1876, s. 110;
  6. Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 348.
  7. Protokoły Koła Polskiego w wiedeńskiej Radzie Państwa (lata 1867–1868), oprac. Zbigniew Fras i Stanisław Pijaj, Kraków 2001, s. 27-28
  8. Galizisches Provinzial-Handbuch für das Jahr 1867, s. 403, 404; 1868, s. 403, 404; 1869, s. 235, 236; Szematyzm Królestwa Galicyi i Lodomeryi z Wielkim Księstwem Krakowskiem na rok 1870, s. 242, 243; 1871, s. 240, 241; 1872, s. 241; 1873, s. 239, 240;
  9. Franciszek Edward Duniewicz h. Doliwa – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego, online [3.11.2019]
  10. Edward Duniewicz h. Doliwa – M.J. Minakowski, Genealogia potomków Sejmu Wielkiego, online [3.11.2019]
  11. Herbarz Polski, część 1 Wiadomości historyczno-genealogiczne o rodach szlacheckich, ułożył i wydał Adam Boniecki, t. 5, Warszawa 1902, s. 85
  12. Poczet szlachty galicyjskiej i bukowińskiej, Lwów 1857, s. 57
  13. Kronika Jaxa-Małachowskich herbu Gryf, s. 129, online [3.11.2019]