Józef Buszko
Józef Buszko (ur. 2 września 1925 w Dębicy, zm. 22 października 2003 w Krakowie) – polski historyk, wykładowca Uniwersytetu Jagiellońskiego (w latach 1978–1981 dyrektor Instytutu Historii).
| ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 2 września 1925 Dębica | |
Data i miejsce śmierci | 22 października 2003 Kraków | |
Profesor nauk humanistycznych | ||
Specjalność: historia najnowsza Polski i powszechna[1] | ||
Alma Mater | Uniwersytet Jagielloński | |
Profesura | 1974 | |
Nauczyciel akademicki | ||
Dyrektor | ||
Instytut | Instytut Historii Uniwersytetu Jagiellońskiego | |
Okres spraw. | 1978–1981 | |
Poprzednik | Antoni Podraza | |
Następca | Antoni Podraza | |
Odznaczenia | ||
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
ŻyciorysEdytuj
Studia historyczne odbył na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także ukończył Szkołę Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa UJ. Od 1949 roku był pracownikiem tejże uczelni[2]. Doktorat uzyskał w 1949 roku, tytuł docenta w 1955, a profesorem nadzwyczajnym mianowano go w 1966 roku. W 1974 roku został profesorem zwyczajnym[3]. W 1956 roku został kierownikiem Zakładu Najnowszej Historii Polski[2]. Wykładał także na Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie[1][2] oraz w Wyższej Szkole Ekonomiczno-Humanistycznej w Bielsku-Białej[1].
Specjalizował w dziejach Polski nowożytnej i nowoczesnej[1][2]. Był długoletnim członkiem Komitetu Redakcyjnego kwartalnika KC PZPR „Z Pola Walki”, w którym publikowano artykuły na temat historii polskiego i międzynarodowego ruchu robotniczego i komunistycznego. Był przewodniczącym Okręgowej Komisji Badania Zbrodni Hitlerowskich w Krakowie.
Wybrane publikacjeEdytuj
- Historia Polski 1864–1948, Warszawa 1978 (kolejne wydania: II – 1979, III – 1980, IV – 1982, V – 1983, VI – 1984, VII – 1984, VIII – 1984, IX – 1985, X – 1986, XI – 1987, XII – 1988, XIII – 1989)[2].
- Ruch socjalistyczny w Krakowie 1890–1914 na tle ruchu robotniczego w zachodniej Galicji, Kraków 1961[2].
- Sejmowa reforma wyborcza w Galicji 1905–1914[2].
- Oblicze społeczno-polityczne Uniwersytetu Jagiellońskiego w dobie autonomii galicyjskiej 1869–1914[2].
- Galicja 1859–1914, Polski Piemont?, Warszawa 1989.
- Od niewoli do niepodległości: (1864–1918), Kraków 2000. (Podręcznik w ramach serii: Wielka Historia Polski wydawnictwa Forga, t. 8).
- Austria-Polska. 1000 lat kontaktów (wyd. polsko-niemieckie) – współautor Walter Leitsch.
- Polacy w parlamencie wiedeńskim 1848–1918, Warszawa 1996.
- Galicja i jej dziedzictwo (współautor Włodzimierz Bonusiak).
- Uroczystości kazimierzowskie na Wawelu w roku 1869, Kraków 1970.
- Oświęcim – hitlerowski obóz masowej zagłady, Warszawa 1984. (II wyd.: Oświęcim: hitlerowski obóz masowej zagłady, Warszawa 1987).
- Józef Piłsudski w Krakowie: 1896–1935, Kraków 1990.
OdznaczeniaEdytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1984)
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
- Złoty Krzyż Zasługi (1956)
- Medal Komisji Edukacji Narodowej
- Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej”
- Medal Rodła (1990)
- Złota Odznaka za Pracę Społeczną dla Miasta Krakowa (1972)
- Złota Odznaka za Zasługi dla Zakopanego (1980)
- Medal Pamiątkowy XXX-lecia Wymiaru Sprawiedliwości (1974)
- Medal 50-lecia Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (1995)[4]
PrzypisyEdytuj
- ↑ a b c d Józef Buszko, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [online] [dostęp 2020-11-15] .
- ↑ a b c d e f g h Józef Buszko , Historia Polski 1864–1948, wyd. I, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1978, ISBN 83-01-08840-0 .
- ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 63.
- ↑ Kiryk, Hampel i Pietrzkiewicz (red.) 2006 ↓, s. 64.
BibliografiaEdytuj
- Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 149
- Feliks Kiryk, Józef Hampel, Iwona Pietrzkiewicz (red.): Leksykon Profesorów Akademii Pedagogicznej im. Komisji Edukacji Narodowej 1946-2006. Kraków: Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej, 2006. ISBN 83-7271-395-2.
- Irena Paczyńska (red.), Studia z historii Polski XIX i XX wieku ofiarowane Profesorowi Józefowi Buszce w pięćdziesięciolecie doktoratu