Edward Jędrzejowski
Edward Karol Jędrzejowski, ps. „Baryka”, „Jar” (ur. 23 września 1912 w Kętach, zm. 13 maja 1964 w Warszawie) – pułkownik ludowego Wojska Polskiego.
 pułkownik
| |
| Data i miejsce urodzenia |
23 września 1912 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
13 maja 1964 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne |
|
| Jednostki |
75 Pułk Piechoty |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
W latach 1923–1931 uczył się w gimnazjum w Cieszynie, a w latach 1931–1934 w Szkole Podchorążych Piechoty w Ostrowi Mazowieckiej. 4 sierpnia 1934 roku Prezydent RP Ignacy Mościcki mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1934 roku i 86. lokatą w korpusie oficerów piechoty, a Minister Spraw Wojskowych wcielił do 75 pułku piechoty w Chorzowie na stanowisko dowódcy plutonu[1]. W 1939 roku rozpoczął studia prawnicze na UJ. W 1938 roku został awansowany na porucznika. W kampanii wrześniowej 1939 roku dowodził 2 kompanią ckm II batalionu 75 pp.
Po klęsce Polski w wojnie obronnej wstąpił w Krakowie do ZWZ. Od lipca 1941 działał w Warszawie. W 1943 przeszedł do GL. Współpracował z Wydziałem Informacji Sztabu Głównego GL. Współautor instrukcji szkoleniowych opracowanych w Sztabie Głównym GL. W końcu czerwca 1944 skierowany na Lubelszczyznę i mianowany oficerem wyszkolenia w sztabie dowódcy III Obwodu AL Grzegorza Korczyńskiego. Komendant Polowej Oficerskiej Szkoły AL. Uczestnik bitwy w Lasach Parczewskich 18–21 lipca 1944, dowódca straży przedniej w czasie próby przebicia się z okrążenia. Przez kilka dni był dowódcą garnizonu w Lubartowie.
27 lipca 1944 obok Korczyńskiego wkroczył do Lublina na czele oddziałów AL i zatknął polską flagę na Bramie Krakowskiej. Później służył w MO jako podpułkownik i szef wydziału Komendy Głównej MO. W czerwcu 1947 skończył studia prawnicze na UW.
W grudniu 1947 przeniesiony z MO do WP, w 1950 skończył Akademię Sztabu Generalnego WP. Mianowany pułkownikiem. Później wykładał w Oficerskiej Szkole Piechoty. Był dowódcą pułku, zastępcą dowódcy 1 DP im. Tadeusza Kościuszki ds. liniowych i zastępcą szefa Departamentu Kadr MON.
Napisał wspomnienia pt. „Ze wspomnień komendanta Polowej Oficerskiej Szkoły Armii Ludowej” (Wojskowy Przegląd Historyczny, nr spec. 22, 1962).
Zmarł w Warszawie. Pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera C2-10-11)[2].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Order Krzyża Grunwaldu III klasy (10 października 1945)[3]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (4 października 1946)[4]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari
Przypisy edytuj
- ↑ Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych Nr 12 z 15 sierpnia 1934 roku, s. 210, 219.
- ↑ Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 2023-07-23].
- ↑ M.P. z 1945 r. nr 44, poz. 109 „za działalność w konspiracji, udział w walkach partyzanckich i za zasługi w organizowaniu służby Bezpieczeństwa i Milicji Obywatelskiej” - wskazany jako ppłk Jędrzejewski-Baryka Edward.
- ↑ M.P. z 1947 r. nr 23, poz. 50 - wskazany jako ppłk Jędrzejowski-Baryka Edward.
Bibliografia edytuj
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego t. 2, Warszawa 1987.