Edward Jan Römer

Edward Jan Römer (białor. Эдвард Ян Ромер, ur. 14 maja 1806 w Wilnie, zm. 15 maja 1878) – działacz społeczny, pisarz, tłumacz i malarz, ojciec Alfreda Izydora Römera i Edwarda Mateusza Jana Römera.

Edward Jan Römer

Data i miejsce urodzenia	14 maja 1806 Wilno
Data śmierci	15 maja 1878
Zawód, zajęcie	pisarz tłumacz malarz
Alma Mater	Uniwersytet Wileński
Rodzice	Michał Józef Römer
Dzieci	Alfred Izydor Römer Edward Mateusz Jan Römer

Był synem pisarza Michała Józefa. Studiował na Uniwersytecie Wileńskim, malarstwa uczył się u Jana Rustema.

Podczas Powstania Listopadowego był związany z Centralnym Wileńskim Komitetem Powstańczym. W roku 1833 został uwięziony i skazany na dożywotnie wygnanie do Wołogdy, lecz już po roku otrzymał zezwolenie na powrót. W roku 1834 nawiązał współpracę z Komitetem Litewskim oraz z przebywającym na emigracji Adamem Józefem Czartoryskim.

W lipcu 1838 został powtórnie uwięziony w związku ze sprawą Szymona Konarskiego i znów zesłany do Wołogdy, gdzie pozostał do roku 1852. Po powrocie do Wilna był pod nadzorem policji. Został dyrektorem II oddziału Towarzystwa Dobroczynności. Podczas Powstania Styczniowego znalazł się w areszcie domowym. Zajmował się pisaniem epigramów na znanych współczesnych, tłumaczeń, portretów członków swojej rodziny.

Pejzaż z usychającym drzewem

Bibliografia

• Wyprawa do wód z Litwy do Normandii kartki z dziennika 6 czerwca – 16 listopada 1861 Edward Jan Römer ; oprac. i wprow. Danuta Kamolowa. ISBN 83-7009-597-6

Linki zewnętrzne

• Dzienniki Edwarda Jana Römera w serwisie Polona.pl