Alfred Izydor Römer

Alfred Izydor Römer
	; Stanisław Jakub Rostworowski:; Portret Römera
Data i miejsce urodzenia	16 kwietnia 1832 ; Wilno
Data i miejsce śmierci	24 stycznia 1897 ; Karolinowo
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	rzeźba, malarstwo
	Ważne dzieła
	„Chrystus i sierota”; „Madonna Pińska”;
	Multimedia w Wikimedia Commons

Alfred Izydor Römer (białor. Альфрэд Ізідор Ромер) (ur. 16 kwietnia 1832 w Wilnie, zm. 24 stycznia 1897 we wsi Karolinowo, rejon postawski, obwód witebski) – polski malarz, rzeźbiarz, medalier, historyk sztuki, etnograf, uczestnik powstania styczniowego.

Życiorys

Pochodził z rodu Römerów h. Laski, przybyłego w XV wieku z Saksonii i osiadłego na Białorusi. Był synem powstańca listopadowego Edwarda Jana Römera, wnukiem prezydenta Wilna Michała Römera.

Studiował prawo na Cesarskim Uniwersytecie Wileńskim, uczył się malarstwa prywatnie u Kanutego Rusieckiego, kontynuował naukę w Paryżu u Antoniego Oleszczyńskiego.

Po powrocie publikował swoje rysunki i grafiki w czasopiśmie „Kłosy”

Uczestniczył w Powstaniu Styczniowym, został uwięziony w Twierdzy Dyneburskiej. Po zwolnieniu z więzienia sprzedał swój majątek i wyjechał w roku 1871 do Monachium, by studiować malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem Alfreda von Ramberga i Ludwiga von Hagn (w końcu października 1871 r. zgłosił się do Techn. Zeichenklasse)^[1]. Wyjechał do Włoch, gdzie utrzymywał się z malarstwa portretowego i pejzażowego. Uczestniczył w wystawach malarstwa w Monachium, Paryżu i Krakowie.

W połowie lat siedemdziesiątych powrócił na Wileńszczyznę, od roku 1874 mieszkał w majątku Karolinowo, należącym do jego małżonki hr. Wandy Sulistrowskiej (1853–1897). Tam napisał monografię o wyrobie pasów słuckich, zajął się też badaniami etnograficznymi. Zgromadził kolekcję dawnych dokumentów, które później przekazał do krakowskiego muzeum. W roku 1884 zamieszkał w Krakowie. Zmarł w Karolinowie, został pochowany w kościele Najświętszej Marii Panny w Trokach.

Jego córką była Helena Romer-Ochenkowska, pisarka, publicystka i działaczka oświatowa.

Galeria

Helena
Römer-Ochenkowska, ok. 1890
Autoportret, przed 1897
Chrystus i sierota
Madonna Pińska, 1894

Przypisy

↑ I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H.H. Stępień H.H., M.M. Liczbińska M.M., Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 10, ISBN 83-903086-1-4 .

Bibliografia

Linki zewnętrzne

[1] I. Królewska Akademia Sztuk Pięknych..., [w:] H.H. Stępień H.H., M.M. Liczbińska M.M., Artyści polscy w środowisku monachijskim w latach 1828-1914 (materiały źródłowe), wyd. II, Kraków: Agencja Wydawniczo-Reklamowa Chors, 1994, s. 10, ISBN 83-903086-1-4 .

[1]